Αναδημοσίευση από εφημερίδα "Καθημερινή" (03/12/08)
Της Μαριας Δεληθαναση
Ούτε ένα μήνα δεν διήρκεσε το σύστημα της καθημερινής παραλαβής αιτημάτων ασύλου με βάση τις εθνικότητες στη δ/νση Αλλοδαπών. Το τμήμα της Π. Ράλλη επέστρεψε στην προσφιλή τακτική της παραλαβής αιτημάτων μια φορά την εβδομάδα (Σάββατο). Τακτική που είχε εγκαταλειφθεί μετά το θάνατο Πακιστανού πριν από ένα μήνα στην περιοχή. Μια τεράστια ουρά 4.000 ατόμων αρχίζει να δημιουργείται κάθε Παρασκευή μετά το μεσημέρι, με την ελπίδα ότι στις 6.30 το πρωί του Σαββάτου θα πάρει ένα από τα 200 νούμερα που επιτρέπουν την πρόσβαση στο κτίριο.
Οι φασαρίες την περασμένη Παρασκευή το βράδυ είχαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός αιτούντα άσυλο. «Ξυλοδαρμοί, κλοτσιές, τεράστιες ουρές. Δεν είναι νέα προβλήματα», σημειώνει η δικηγόρος κ. Μαριάννα Τζεφεράκου. «Χαρακτηρίζουν τη διαδικασία ασύλου για περισσότερο από μια δεκαετία. Οταν η υπηρεσία έδρευε στο κτίριο της οδού Αντιγόνης, έλεγαν ότι φταίει το κτίριο και η έλλειψη υποδομών. Μετά το 2006, στο νέο κτίριο της Π. Ράλλη τα ίδια γίνονται. Αν υπήρχε πολιτική βούληση το θέμα θα είχε λυθεί». Συνέπεια είναι η με διάφορους τρόπους εκμετάλλευση. Ενας από αυτούς είναι η πώληση (πλαστών) αιτήσεων πολιτικού ασύλου σε ανίδεους Αφγανούς, που δεν έχουν στέγη πάνω από το κεφάλι τους, αντί 20 ευρώ! Η αγορά από τους πρόσφυγες ενός φωτοτυπημένου σε εκατοντάδες αντίγραφα φύλλου χαρτιού, αν μη τι άλλο αποδεικνύει ότι δεν γνωρίζουν διαδικασίες και δικαιώματα -παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Είναι άτομα που φεύγουν από τα νησιά με υπηρεσιακό σημείωμα απέλασης. Συχνά, ακόμη κι αν έχουν υποβάλλει εκεί αίτημα ασύλου... Εχουν καταγραφεί παρόμοιες περιπτώσεις στη Μυτιλήνη. Ανεξακρίβωτη φημολογία μιλά για πώληση πραγματικών αιτήσεων στην Ομόνοια αντί 200 ευρώ.
Ενδεχόμενη λύση; Σημειώνει ο γραμματέας μεταναστών και προσφύγων της ΓΣΕΕ κ. Γιώργος Αλεβυζάκης: «Στο νόμο αναφέρεται ότι παραλαβή αιτήσεων μπορεί να γίνει σε κάθε δημόσια υπηρεσία. Εμείς προτείνουμε την κατάθεση αιτήσεων σε δήμους, αστυνομικά τμήματα και εξέτασή τους μετά από την Π. Ράλλη». Οι αστυνομικοί, πάλι, υπό τις παρούσες συνθήκες ακόμη κι αν ήθελαν είναι αδύνατο να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Τις 200 αιτήσεις παραλαμβάνουν σε μια εργάσιμη ημέρα 5-7 αστυνομικοί! Μάλιστα στο ίδιο διάστημα ενδέχεται να γίνει και συνέντευξη...
Αποτέλεσμα είναι συλλήβδην απορριπτικές αποφάσεις χωρίς καμιά αναφορά σε πραγματικά περιστατικά, χωρίς νομική αιτιολογία και με επανάληψη μιας στερεότυπης παραγράφου ότι ο αιτών εγκατέλειψε τη χώρα του προς ανεύρεση εργασίας και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Σύμφωνα με εκθέσεις ειδικών οργανισμών, οι αστυνομικοί αδυνατούν να φέρουν εις πέρας ολοκληρωμένες συνεντεύξεις και δεν είναι εκπαιδευμένοι να αναγνωρίζουν ευάλωτες περιπτώσεις (όπως θύματα βασανιστηρίων). Γι' αυτό η φυγή από χώρες όπως το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Σουδάν, τη Σομαλία, την Ερυθραία κρίνεται ότι ενέχει οικονομικά κίνητρα. Και να φαντασθεί κανείς ότι η Π. Ράλλη είναι η καλύτερη εκδοχή πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου συγκριτικά με άλλες περιοχές της χώρας...".
Αλοίμονο για τα χειρότερα αναρωτιόμαστε εμείς;;;;
Επιτέλους η παροχή ασύλου πρέπει να αποσπαστεί από την ευθύνη της αστυνομίας. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου