Μετά την απομάκρυνση τους από το Εργατικό Κέντρο του Παρισιού στα τέλη Ιουνίου, πολλές εκατοντάδες άτυπων μεταναστών στη Γαλλία βρήκαν καταφύγιο σε ένα εγκαταλλειμένο κτίριο ασφαλιστικού ταμείου (CPAM), στο 18ο διαμέρισμα του Παρισιού. Προκειμένου μάλιστα να πετύχουν το στόχο τους, που δεν είναι άλλος από τη νομιμοποίηση, οργανώνονται και δρουν συλλογικά στα πρότυπα ενός συγκροτημένου κοινωνικού κινήματος...
Ζητούν ειδικότερα 1.200 άδειες παραμονής για όλα τα μέλη τους, ενώ για να ευαισθητοποιήσουν τη γαλλική κοινή γνώμη πάνω στο πρόβλημα των sans papiers («χωρίς χαρτιά») μετονόμασαν το κτίριο του CPAM που έχουν καταλάβει σε «υπουργείο νομιμοποίησης όλων των μεταναστών χωρίς χαρτιά»... Το ασφαλιστικό ταμείο, πάντως, που είναι ο ιδιοκτήτης του κτιρίου, απαιτεί την άμεση εκκένωσή του και την απέλαση των καταληψιών.
Την Παρασκευή ξεκίνησε η δίκη για την απομάκρυνση των «καταληψιών» και η τελική απόφαση αναμένεται να εκδοθεί την προσεχή Τετάρτη. Οι εκπρόσωποί των sans papiers έχουν συγκροτήσει ένα φορέα, το Συντονιστικό των άτυπων μεταναστών (Coordination des sans papiers) και αφού ενημέρωσαν τα μέλη του για την αναβολή της τελικής δικαστικής απόφασης μέχρι την προσεχή εβδομάδα, τους κάλεσαν να «οργανώσουν τον αγώνα τους σε περίπτωση που η πρόταση απέλασης γίνει τελικά δεκτή. Πρέπει να κάνουμε τα πάντα ώστε να καταστεί πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί η απόφαση απέλασης», ανέφεραν. Ο Sissoko, ένας εκ των εκπροσώπων της οργάνωσης, αποδίδει μεγάλη σημασία στην αυτο-οργάνωση και την κατανομή ευθυνών και αρμοδιοτήτων στα μέλη, προκειμένου, όπως αναφέρει, «... να μην παραδώσουμε τα όπλα στους εχθρούς μας».
Ο Gassama, μέλος του Συντονιστικού από την περασμένη Δευτέρα, δεν είχε συμμετάσχει στην κατάληψη του Εργατικού Κέντρου του Παρισιού. Στόχος του, όπως λέει, δεν είναι να νομιμοποιηθεί, αλλά να παραμείνει χωρίς χαρτιά, μήπως και οι Γάλλοι καταλάβουν τι σημαίνει να είσαι sans papiers στη χώρα. «Παράνομη απασχόληση, αμοιβές κάτω από το ελάχιστο ημερομίσθιο, κίνδυνος απόλυσης χωρίς καμιά αιτιολόγηση και το αφεντικό να ξέρει ότι δεν πρόκειται να κάνουμε καταγγελία στην αστυνομία», λέει ο Gassama. «Οι Γάλλοι θέλω να τα καταλάβουν όλα αυτά».
Ο Mamadou εργάζεται σε ένα εστιατόριο του Παρισιού από το 2005. Δηλώνει ότι παραποίησε τα χαρτιά του, προκειμένου να βρει δουλειά. «Καθώς δεν έχουμε χαρτιά και δεν μπορούμε να πάμε σε σχολές εκπαίδευσης, πρέπει να μαθαίνουμε τα μυστικά της δουλειάς γρηγορότερα και καλύτερα από τους άλλους συναδέλφους», αναφέρει χαρακτηριστικά. Αναφερόμενος στις άθλιες συνθήκες στέγασης και υγιενής του καταληφθέντος κτιρίου, σημειώνει ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, προκειμένου να πιέσουν για τη νομιμοποίησή τους. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι είναι τέτοιος ο βαθμός της αλληλλεγύης των μελών της οργάνωσης, ώστε κάποιοι από αυτούς, αν και μπορούν να φιλοξενηθούν σε φίλους ή συγγενείς, παραμένουν εκεί για να μη διαρραγεί η ενότητα και εξασθενίσει η πίεση της οργάνωσης προς τις γαλλικές αρχές...
Άλλη χαρακτηριστική περίπτωση είναι η Fofanna, η οποία έφθασε παράνομα στη Γαλλία το 2004, οπότε και γνώρισε έναν άντρα με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Ο σύντροφός της άρχισε να τη χτυπά και αδυνατώντας να τον καταγγείλει στις αρχές αναγκάστηκε να τον εγκαταλείψει μένοντας με δύο παιδιά, χωρίς χαρτιά και χωρίς δουλειά... «Δεν μπορούσα να εργαστώ, δεν είχα σταθερή κατοικία, κανείς δεν μπορούσε να με βοηθήσει. Εδώ (σ.σ. στην οργάνωση) υπάρχει πραγματική αλληλοβοήθεια. Όποιος έχει εισόδημα από εργασία βοηθά αυτούς που δεν εργάζονται για να ζήσουν», υποστηρίζει η Fofanna.
Ο Sylla, οικονομικός μετανάστης από τη Σενεγάλη, ζει στη Γαλλία από το 1992. Το 1999 κατάφερε να εξασφαλίζει άδεια παραμονής εξάμηνης διάρκειας, την οποία δεν κατάφερε να ανανεώσει, με αποτέλεσμα να μεταπέσει εκ νέου στην κατηγορία των sans papiers. «Καταλάβαμε αυτό το κτίριο γιατί, όπως και το Εργατικό Κέντρο, είναι ένα σύμβολο, είναι η ίδια η Κοινωνική Ασφάλιση. Ανήκει σε όλους τους πολίτες και εγώ δεν θέλω να είμαι πολίτης δεύτερης κατηγορίας», εξηγεί από την πλευρά του ο Sylla.
Ο Ιβοριανός Fof ζει στη Γαλλία εδώ και δέκα χρόνια. Ο Fof εκφράζει την ανησυχία του ότι αν δεν καταφέρουν να προωθήσουν τα αιτήματά τους για νομιμοποίηση τις επόμενες μέρες, τότε η τωρινή τους κατάσταση θα διαιωνιστεί και ο ίδιος δηλώνει πως δεν μπορεί να «... περιμένει μέχρι τα 50 του για να αποκτήσει χαρτιά».
(Πηγή: lemonde.fr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου