ΚΥΚΛΙΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ Ή ΠΩΣ ΘΑ ΣΤΙΒΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΤΑΣ ΤΗΝ ΛΕΜΟΝΟΚΟΥΠΑ

Αναδημοσίευση απο Αυγή

Η διεθνής κοινότητα είναι ιδιαίτερα θορυβημένη λόγω της διαρκούς αύξησης της κινητικότητας του πληθυσμού, που μετακινείται προς χώρες οι οποίες είτε θα του εξασφαλίζουν την προστασία της σωματικής ακεραιότητάς του είτε ένα καλύτερο επίπεδο διαβίωσης. Έτσι, στην πρόσφατη έκθεση με τίτλο «Αίροντας τα εμπόδια: Ανθρώπινη κινητικότητα και ανάπτυξη», το UNDP ανέφερε ότι, μέχρι τα τέλη του 2009, ο μεταναστευτικός πληθυσμός θα έχει ξεπεράσει το 1 δισ., εκ των οποίων πλέον των 200 εκατ. είναι μετανάστες προς τρίτες χώρες. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΟΗΕ συγκάλεσε το 3ο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και Ανάπτυξη στην Αθήνα. Οι τοποθετήσεις των αντιπροσωπειών των χωρών έκαναν σαφέστερη την αντιπαλότητα μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών. Οι μεν κυβερνήσεις των ανεπτυγμένων χωρών αντιμετωπίζουν την αύξηση των μεταναστευτικών ροών ως απειλή για την οικονομική μεγέθυνσή τους, δεδομένου ότι η οικονομική κρίση έχει πλήξει βασικούς τομείς της παραγωγής. Αντιλαμβάνονται ότι η κοινωνική συνοχή βρίσκεται σε οριακό σημείο και θεωρούν τον επερχόμενο μεταναστευτικό πληθυσμό ως ωρολογιακή βόμβα για τη διάρρηξή της. Οι δε κυβερνήσεις των αναπτυσσόμενων χωρών επισημαίνουν ότι δεν μπορούν να συγκρατήσουν τον πληθυσμό τους, λόγω της οικονομικής και αναπτυξιακής ανισομέρειας που έχει διαμορφωθεί. Θεωρούν πως εφ όσον εκχώρησαν τις πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις τους στις αναπτυγμένες χώρες, αυτές είναι υποχρεωμένες να δεχθούν αυτόν τον πληθυσμό, έστω και με τα ελάχιστα δικαιώματα, παρά τη ρητορεία των αντιπροσωπειών περί ρήτρας προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων. Ζητούν από τις ανεπτυγμένες χώρες να συμβάλουν στην αναπτυξιακή οικονομική βοήθεια και στον εξωτερικό δανεισμό τους με ευμενέστερους όρους, ώστε να κατορθώσουν να συγκροτήσουν υποδομές όχι για τον πληθυσμό που γνωρίζουν ότι θα μεταναστεύσει, αλλά για αυτούς που θα παραμείνουν στη χώρα καταγωγής, με σκοπό να τους συγκρατήσουν. Οι ανεπτυγμένες χώρες αποδέχθηκαν την πρόταση για την κυκλική μετανάστευση με τον όρο της παλιννόστησης, ως μέσο για να επιτευχθεί η εναλλαγή του πληθυσμού και να μη δεσμεύονται με υποχρεώσεις νομιμοποίησης απέναντι στους μετανάστες. Οι αντιπροσωπείες των αναπτυσσόμενων χωρών αντέδρασαν, λέγοντας ότι η παλιννόστηση θα μειώσει τον όγκο των εισερχόμενων εμβασμάτων. Ζήτησαν από τις ανεπτυγμένες χώρες να αυξήσουν την αναπτυξιακή οικονομική βοήθεια, ώστε να δημιουργήσουν τις κατάλληλες υποδομές, για να αξιοποιήσουν αυτό το εργατικό δυναμικό. Διαφορετικά, θα το καταδικάσουν στην ανεργία και εκείνο θα επιδιώξει να μεταναστεύσει με χειρότερους όρους.