Τη Δευτέρα 12/4 οι πρόσφυγες που βρίσκονται κρατούμενοι στο Κέντρο Κράτησης Σάμου ξεκίνησαν απεργία πείνας στην οποία συμμετέχει η συντριπτική πλειοψηφία (126 από τους 150). Αφορμή υπήρξαν δύο περιστατικά μαζικών μεταγωγών (60 περίπου άτομα κάθε φορά) που πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο διάστημα, στις 21/3 και στις 9/4. Αντιδρούν διότι φοβούνται ότι θα είναι αυτοί οι επόμενοι που θα μεταφερθούν στα βόρεια σύνορα με σκοπό να απελαθούν, παρά το γεγονός ότι οι μαζικές απελάσεις είναι παράνομες και συνιστούν κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι πρόσφυγες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία Παλαιστίνιοι, έδωσαν στη δημοσιότητα κείμενο στο οποίο δηλώνουν ότι προτιμούν να αυτοκτονήσουν παρά να απελαθούν. Διεκδικούν να απελευθερωθούν, να τους δοθούν επίσημα έγγραφα και εισιτήρια, να μην υφίστανται οποιαδήποτε μορφή βίας. Καταγγέλουν ότι όσο καιρό βρίσκονται στο Κέντρο τους υποχρεώνουν να υπογράφουν χαρτιά σε γλώσσα που δεν κατανοούν, χωρίς μεταφραστή. Ότι κανείς δεν τους ενημερώνει για τα δικαιώματά τους. Ότι η αστυνομία αλλάζει την εθνικότητά τους ώστε να μπορεί να τους απελαύνει και ότι η διαδικασία ασύλου είναι στην πραγματικότητα ανύπαρκτη αφού δεν μπορούν να αποδείξουν την εθνικότητα και τα προβλήματά τους.
Mας κατήγγειλαν ακόμα ότι την Τρίτη 13/4 το πρωί υπήρξε και περιστατικό ξυλοδαρμού ενός κρατουμένου-πρόσφυγα από φύλακα-αστυνομικό του Κέντρου και στην συνέχεια ο παθών οδηγήθηκε στο νοσοκομείο Σάμου.
Η Κίνηση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα-Αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες επιδίωξε από την πρώτη στιγμή να βρεθεί στο πλάι των προσφύγων, να συζητήσει μαζί τους και να μάθει τις διεκδικήσεις τους. Την Τρίτη 13/4 μια 10μελής αντιπροσωπεία πήγε στο χώρο του Κέντρου προκειμένου να έρθει σε επικοινωνία με τους πρόσφυγες. Εκεί αιφνιδίως ενημερώθηκαν ότι με διαταγή του Αρχηγείου Ελληνικής Αστυνομίας απαγορεύεται πλέον η είσοδος των μελών της Κίνησης στο Κέντρο διότι κρίθηκε ότι «δεν υφίσταται πλέον ανάγκη». Τα μέλη της Κίνησης παραμείνανε στο χώρο και επιδίωξαν να επικοινωνήσουν με τους πρόσφυγες από τον περίβολο, όπου δέχτηκαν νέα απαγόρευση και προσπάθεια τρομοκράτησης των μελών της ομάδας αφού τους κατηγόρησαν ότι είναι οι υπεύθυνοι για τον ξεσηκωμό των προσφύγων, ενώ ταυτόχρονα απαίτησαν την εξακρίβωση στοιχείων.
Για εμάς είναι προφανές ότι τόσο το γεγονός της πύκνωσης των περιστατικών των απελάσεων, όσο και η απόφαση να απαγορευτεί η είσοδος της ομάδας στο Κέντρο είναι αποτελέσματα της πολιτικής βούλησης μηδενικής ανοχής στους πρόσφυγες, αλλά και της αναβαθμισμένης πλέον παρουσίας της FRONTEX στο νησί. Είναι γνωστές άλλωστε οι μεθοδεύσεις της FRONTEX για να λειτουργεί σε καθημερινή και 24ωρη βάση το αεροδρόμιο της Σάμου για τις δικές της επιχειρήσεις, καθώς και η επιδίωξη της να εγκατασταθεί μόνιμη δύναμη στο λιμάνι της Σάμου.
Η συστηματική παρουσία τοπικών ομάδων και συλλογικοτήτων σε κέντρα κράτησης αποτελεί μια στοιχειώδη εγγύηση για την διασφάλιση των δικαιωμάτων των κρατουμένων και θεμελιώδη δικαίωμα τους η επαφή με τον «έξω» κόσμο. Η απαγόρευση της εισόδου αναδεικνύει τον κίνδυνο της κατάφωρης παραβίασης των δικαιωμάτων των εγκλείστων στο Κέντρο, την αποκοπή τους από την τοπική κοινωνία, την ανεξέλεγκτη δράση της FRONTEX που έχει και την επιχειρησιακή ευθύνη των απελάσεων. Είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των προσφύγων απεργών πείνας και απαιτούμε μαζί τους την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Καμία εμπλοκή της FRONTEX. 14 Απρίλη 2010 Κίνηση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – Αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου