Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΙΖΟΛΑ

Αναδημοσιεύουμε σχόλιο του Θ.Καρτερού από την "Αυγή".

Αισθάνονται άραγε καλά οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ παρέα με τους αστέρες της ακροδεξιάς; Λίγο δαγκωμένοι πρέπει να πούμε, αν κρίνουμε από τις δημόσιες δηλώσεις τους, αλλά κατά τα άλλα σαν έτοιμοι από καιρό μας προκύπτουν. Άντρες έτοιμοι για όλα. Αποφασισμένοι να το πιουν κι αυτό το πικρό ποτήρι για το καλό της πατρίδας. Εξάλλου όπως εξήγησε χτες η κυρία Φώφη στη δημόσια τηλεόραση το λυπηρό για την ίδια δεν είναι η παρέα με τους φασίστες τύπου Βορίδη αλλά η απουσία από την παρέα της αριστεράς!

Καλά δεν υπάρχει έστω ένας τους που να ντρέπεται; Ποια Ελλάδα θα σώσουν χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη, τον εκπρόσωπο του Λεπέν, τους ταγματασφαλίτες της σύγχρονης ακροδεξιάς και τους θαυμαστές του Παπαδόπουλου και του Πινοσέτ; Πώς κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, σοσιαλιστές τρομάρα τους, πολιτικοί απόγονοι του Αλλιέντε, αυτό που έχει ξεσηκώσει τους συντρόφους τους σ' όλο τον κόσμο κι έκανε τους Γάλλους να αρνηθούν να στείλουν συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Παπαδήμο;

Και πώς και αυτοί και τα δεξιά ξαδέλφια τους τολμούν να αγκαλιάζουν εκείνους που σήκωσαν τσεκούρια κατά της δημοκρατίας; Είναι η Ελλάδα του Χρυσοχοΐδη και του Μαγκριώτη ίδια με την Ελλάδα του Άδωνι και του Ροντούλη; Αν είναι, αν ενστερνίζονται το είδος του ανθρωποφάγου εθνικισμού που βαφτίζεται αγάπη για την πατρίδα να το ξέρουμε. Και να γράψουμε όλους όσοι συνεργάζονται εποικοδομητικά με τα φασιστάκια δεύτερης και τρίτης γενιάς στο μαυροπίνακα των χορηγών του φασισμού.

Αν όμως αυτοί δεν έχουν κανένα όριο και κανένα φραγμό να πειθαρχούν στις εντολές της Μέρκελ, αν αποφάσισαν να γίνουν βορά του κάθε Βορίδη, κάποιος θα πρέπει να τους πει ότι η δημοκρατία δεν είναι μπριζόλα για να προσφέρουν κοψίδια στους εχθρούς της. Ούτε παράνομη μετανάστης στην πατρίδα της, να την πουλάνε ως προαγωγοί έσχατης υποστάθμης σε κάθε τσεκουράτο Ελληναρά. Έστω και άπορη η κορασίδα είναι από καλή γενιά, έχει γονείς και συγγενείς που την ανάστησαν με θυσίες κι ενδιαφέρονται για την τύχη της.

Αν αμφιβάλλουν για τη ζόρικη γενιά της ας περάσουν μεθαύριο απ' το Πολυτεχνείο. Αλλά τι να καταλάβουν πια, όταν συναγελάζονται με κείνους που ερωτεύτηκαν τον Χίτλερ και γαλουχήθηκαν με το μεγαλειώδες: Ο Μάλλιος ζει αυτός μας οδηγεί; Μπρρρρρρ....