Τρίτη 31 Αυγούστου 2010
ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ-ΚΑΝΤΑΦΙ: ΚΥΛΗΣΕ Ο ΤΕΤΖΕΡΗΣ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΚΑΠΑΚΙ...
Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010
ΔΟΘΗΚΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΙΡΑΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΤΗ ΣΑΡΚΟΖΥ
Με τα αιτήματα: παύση των απελάσεων των Ρομά στην Γαλλία και αλλού και ίσα δικαιώματα για όλους-όλες που ζουν στην Ευρώπη, η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, οργανώνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Γαλλικό Προξενείο (πλ. Αγ.Σοφίας), την Πέμπτη 2 Σεπτέμβρη στις 7.00 μμ.
Κυριακή 29 Αυγούστου 2010
ΗΠΑ: "ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΕΦΙΑΛΤΗ..."
Δεκάδες χιλιάδες οπαδοί της ακροδεξιάς στις ΗΠΑ που συσπειρώνεται γύρω από την πρωτοβουλία "Tea Party" πραγματοποίησαν σήμερα πορεία στην Ουάσινγκτον, μπροστά από το Μνημείο Λίνκολν, για να τιμήσουν τον αμερικανικό στρατό, ζητώντας παράλληλα να «αποκατασταθεί η τιμή της χώρας», μόλις δυο μήνες πριν από τη διεξαγωγή των κρίσιμων εκλογών στο Κογκρέσο. Η πορεία, με κεντρική ομιλήτρια την Σάρα Πέιλιν (την θυμάστε αυτή την απίστευτη συντηρητικούρα...;), οργανώθηκε από τον δημοσιογράφο-σχολιαστή του Fox News Γκλεν Μπεκ. Όμως ούτε η μέρα, ούτε το μέρος είναι τυχαία.. Σαν σήμερα στο ίδιο σημείο στις 28 Αυγούστου του 1963 ο ηγέτης του κινήματος για τα δικαιώματα των μαύρων Μάρτιν Λούθερ Κινγκ εκφώνησε τη διάσημη ομιλία του «Έχω ένα όνειρο...», μπροστά σε ένα τεράστιο πλήθος αντιρατσιστών διαδηλωτών. Ο Μπεκ είπε ότι η πορεία δεν έχει πολιτικό χαρακτήρα, ότι στόχος είναι να αποδοθεί τιμή στα αμερικανικά στρατεύματα και πως η επιλογή της ημέρας και του σημείου της συγκέντρωσης είναι εντελώς συμπτωματική...
Η συγκέντρωση θεωρείται ως επίδειξη ισχύος του "Tea Party", ενός κινήματος υπερ-συντηρητικών οργανώσεων που επιρρίπτει την ευθύνη για το μεγάλο χρέος των ΗΠΑ στην κυβέρνηση Ομπάμα, κατηγορώντας την ότι εφαρμόζει μια κρυφή "σοσιαλιστική ατζέντα"... Η Πέιλιν, υποψήφια αντιπρόεδρος με τους Ρεπουμπλικανούς στις εκλογές του 2008 και πιθανή υποψήφια στις προεδρικές εκλογές του 2012, επανέλαβε αρκετές φορές στους διαδηλωτές ότι «πρέπει να αποκαταστήσουμε την τιμή της Αμερικής».
Το σημείο και η ημερομηνία διεξαγωγής της συγκέντρωσης επικρίθηκαν έντονα και μια αντι-διαδήλωση πραγματοποιείται τώρα στην Ουάσινγκτον. Γιατί κάποιοι καταλαβαίνουν ότι κανείς δεν μπορεί να παίζει με την ιστορία των ΗΠΑ.
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΙΡΑΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΤΩΡΑ!
Σάββατο 28 Αυγούστου 2010
ΗΠΑ: 72 ΣΦΑΓΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΕ ΜΕΞΙΚΟ!
ΣΙΚΕ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΩΜΑ! ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΩΡΑ!
Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010
ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ: ΥΠΕΡΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
33 ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΙΡΑΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ. 33 ΜΕΡΕΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Τρίτη 24 Αυγούστου 2010
ΓΑΛΛΙΑ: ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ ΡΟΜΑ
Αναδημοσίευση από "το Βήμα"
Οι πρώτες απελάσεις Ρομά προς τις χώρες καταγωγής τους άρχισαν την Πέμπτη στη Γαλλία εν μέσω αντιδράσεων από οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανησυχίας εκ μέρους της ρουμανικής κυβέρνησης για κύμα λαϊκισμού και ξενοφοβίας. Συνολικά 700 Ρομά θα έχουν απελαθεί από τη Γαλλία έως τα τέλη Αυγούστου.Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί έχει διατάξει απελάσεις και τη διάλυση παράνομων καταυλισμών Ρομά σε όλη τη χώρα εν μέσω αντιδράσεων και κατηγοριών για «κρατικό ρατσισμό». Η γαλλική αστυνομία έχει κατεδαφίσει ήδη 52 καταυλισμούς και σε διάστημα τριμήνου θα έχουν διαλυθεί άλλοι 300 καταυλισμοί σε όλη τη γαλλική επικράτεια. Έως τα τέλη Αυγούστου θα έχουν απελαθεί περίπου 700 Ρομά από τη Γαλλία.
Σύμφωνα με το ρουμανικό υπουργείο Εσωτερικών, συνολικά 93 Ρομά επαναπατρίζονται την Πέμπτη από τη Γαλλία στη Ρουμανία με δύο τακτικές πτήσεις. Μια πρώτη ομάδα από περίπου 60 Ρομά απογειώθηκε ήδη από το αεροδρόμιο της Λιόν για το Βουκουρέστι. Οι Ρομά, μεταξύ των οποίων υπάρχουν γυναίκες και παιδιά, έφτασαν με αστυνομική συνοδεία στο αεροδρόμιο μέσα σε δύο λεωφορεία. Στη συνέχεια πήραν θέσεις σε μια τακτική πτήση της ρουμανικής εταιρείας Blue Air. Σε 79 Ρομά που συμφώνησαν να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους οικειοθελώς δόθηκε το ποσό των 300 ευρώ, σύμφωνα με τη γαλλική κυβέρνηση. Η ρουμανική κυβέρνηση έχει εκφράσει ανησυχία για τους κινδύνους «λαϊκιστικού εκτροχιασμού» και «ξενοφοβικών αντιδράσεων εξαιτίας των απελάσεων. Ο πρόεδρος της Ρουμανίας Τραϊάν Μπασέσκου δήλωσε την Παρασκευή πως «αυτό που συμβαίνει στο Παρίσι αποδεικνύει την ανάγκη» για ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα ενσωμάτωσης των Ρομά, αίτημα που η Ρουμανία διατυπώνει από το 2008, όπως τόνισε...
Το αμφιλεγόμενο σχέδιο, που υποστηρίζεται από τον Νικολά Σαρκοζί, για τη διάλυση των καταυλισμών Ρομά καταρτίστηκε μετά τις συγκρούσεις που ξέσπασαν τον περασμένο μήνα μεταξύ Ρομά και αστυνομίας στη νότια γαλλική πόλη Γκρενόμπλ. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι οι καταυλισμοί είναι εστίες παράνομης διακίνησης ανθρώπων, εκμετάλλευσης των παιδιών για επαιτεία, εστίες πορνείας και εγκλήματος, και οι συνθήκες διαβίωσης είναι σοκαριστικές. Ήδη έχουν κατεδαφιστεί 51 καταυλισμοί και οι κάτοικοι έχουν μεταφερθεί σε προσωρινά καταφύγια. Οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγγέλλουν ότι στιγματίζεται εσκεμμένα μία νομοταγής σε γενικούς όρους ομάδα της κοινωνίας με επιδίωξη να αποσπάσει η κυβέρνηση Σαρκοζί τη στήριξη των δεξιών ψηφοφόρων.
Αυτά είδε και ζήλεψε ο Μπερλουσκόνι και πάει να κάνει τα ίδια στην Ιταλία...
ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΡΑΜΜΕΝΟ...
Αναδημοσίευση από εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" (20/08/10)
Μια χοντρή μπλε κλωστή σφραγίζει ερμητικά τα χείλη του. Αποστεωμένος, με μάτια που κοιτούν αλλά δεν βλέπουν, προσπαθεί να γυρίσει πλευρό. Ισα που καταφέρνει να σαλέψει. Υστερα από 26 μέρες απεργίας πείνας και αφού έραψε ο ίδιος το στόμα του, ο 36χρονος Ιρανός Χαμίντ Σαντεκί απλώς αναπνέει τον αέρα μιας χώρας που δεν έδωσε καμία σημασία στην κραυγή αγωνίας που απηύθυνε. Εξι ολόκληρα χρόνια περιμένει απάντηση στην αίτησή του για πολιτικό άσυλο. Ο Χαμίντ δεν είναι μόνος του. Μαζί του ξεκίνησε την απεργία πείνας και ο Βαχίτ Φαρσφάμπ, ενώ άλλοι τρεις, οι Φαρχάτ Γιολαμί, Σαντέγ Φαραχανί και Σαγέντ Ρουχολά Ραουφί, προστέθηκαν στην ομάδα των Ιρανών που δεν δέχονται να λάβουν τραφή. Ολοι τους περιμένουν απάντηση στην αίτηση για πολιτικό άσυλο έως και 9 χρόνια...
Ενα πεζοδρόμιο απέναντι από τα γραφεία της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ στο Ψυχικό, χαρτόνια για στρώμα και δύο παλιές κουβέρτες είναι πλέον το σπίτι τους. Ενα υποτυπώδες καταφύγιο, το οποίο δεν σεβάστηκαν -σύμφωνα πάντα με τις καταγγελίες τους- οι αστυνομικές δυνάμεις πριν από ακριβώς μία εβδομάδα. Σύμφωνα με τα όσα είπαν χθες οι ίδιοι, αλλά και τα μέλη της Ενωσης Μεταναστών Εργατών και της Κίνησης «Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή», την Παρασκευή 13 Αυγούστου αστυνομικοί προσήγαγαν κάποιους από τους απεργούς, ενώ άλλους τούς μετέφεραν διά της βίας στο νοσοκομείο. Φώναξαν δε και τα συνεργεία του Δήμου Ψυχικού να καθαρίσουν το πεζοδρόμιο, αφαιρώντας όλα τα προσωπικά αντικείμενα και τα είδη υγιεινής των απεργών. Αποκορύφωμα όλης αυτής της... διαδικασίας, η μεταφορά του Σαντέγ Φαραχανί από τους αστυνομικούς μπροστά στην πόρτα της πρεσβείας του Ιράν, ώστε να τον «επιδείξουν» σιδεροδέσμιο στους εργαζόμενους, οι οποίοι χειροκροτούσαν.
Ο Χαμίντ Σαντεκί έραψε το στόμα του και περιμένει εξαντλημένος μετά την πολυήμερη απεργία πείνας να ευαισθητοποιηθεί το ελληνικό κράτος Ο Χαμίντ Σαντεκί έραψε το στόμα του και περιμένει εξαντλημένος μετά την πολυήμερη απεργία πείνας να ευαισθητοποιηθεί το ελληνικό κράτος Ο ίδιος ο Σαντέγ, μιλώντας στην «Ε», περιέγραψε όλη την περιπέτεια που έζησε στην Ελλάδα, όχι μόνο για το περιστατικό αλλά και για όλα όσα πέρασε όταν έφτασε στη χώρα μας. «Ηρθα μέσω Τουρκίας πριν από εννιάμισι χρόνια. Υστερα από δύο χρόνια έκανα αίτηση για πολιτικό άσυλο, γιατί είμαι εκπρόσωπος του πολιτικού γκρουπ Παρς και με κυνηγούν ακόμα και εδώ οι καθεστωτικοί. Δεν μπορώ να επιστρέψω, γιατί θα με σκοτώσουν. Φανταστείτε ότι κάθε φορά που γίνεται κάτι με μένα εδώ, οι Ιρανοί καλούν στο τμήμα τον αδερφό μου στο Ιράν. Ηρθα σε ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία νόμιζα ότι υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Ομως υπάρχει μόνο ρατσισμός. Αν είχα άλλη επιλογή, δεν θα καθόμουν ούτε δευτερόλεπτο στην Ελλάδα. Οσο γι' αυτά που μου έκαναν πριν από μία εβδομάδα, πιστεύω ότι η Αστυνομία ή είχε πάρει λεφτά για να με επιδείξει στην πρεσβεία ή συνεννοήθηκαν για δικές τους σκοπιμότητες».
Στο ίδιο κλίμα και τα λεγόμενα του Φαρχάτ Γιολαμί, που ήρθε πριν από 3 χρόνια στην Ελλάδα -κι αυτός λαθραία από τη θάλασσα- και έκανε αίτηση για πολιτικό άσυλο πέντε μήνες μετά. «Μετάνιωσα που ήρθα. Αν ήξερα ότι φέρονται έτσι στους πολιτικούς πρόσφυγες και τους μετανάστες, δεν θα ερχόμουν ποτέ. Στο Ιράν με κυνηγάνε γιατί είμαι αντικαθεστωτικός και εδώ γιατί δεν είμαι Ελληνας. Δεν καταλαβαίνω γιατί χρειάζεται τόσος καιρός για να μας απαντήσουν. Δεν έχετε υπογράψει τη Συνθήκη της Γενεύης; Δεν έχετε ακούσει για τα δικαιώματα των πολιτικών προσφύγων; Ξεκίνησα κι εγώ απεργία πείνας και αν δεν μου απαντήσουν σύντομα στην αίτηση, απλώς θα πεθάνω...».
ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟΣ Ο ΑΝΤΙ-ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΔΑΝΙΑ
Περισσότεροι από τους μισούς Δανούς που συμμετείχαν σε σφυγμομέτρηση εκτιμούν ότι η μουσουλμανική θρησκεία αποτελεί, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, πρόβλημα για τη συνοχή της Δανίας. Με αυτή τη θέση συμφωνεί το 54,9% του δείγματος, ενώ αντίθετη άποψη έχει το 39,9%. Όσον αφορά στη μετανάστευση, το 49,7% πιστεύει ότι η παρουσία μεταναστών είναι θετική για τη δανική κοινωνία. Το 42,4% κρίνει ότι η επίδραση των ξένων στη χώρα είναι αρνητική.
Η ενίσχυση της αντι-ισλαμικής διάθεσης αποτελεί κοινό τόπο σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες... Καθόλου τυχαίο μετά από τόσες επίσημες αντι-ισλαμικές εκστρατείες ή την ποινικοποίηση της μπούργκας σε μια σειρά χώρες....
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΨΗΦΟ... ΕΝΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΩΡΑΙΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ
Προχειρότητα και τραγικές ελλείψεις στα γραφεία εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους συνάντησαν όσοι μετανάστες θέλησαν να μετάσχουν στις περιφεριακές εκλογές, με αποτέλεσμα να στρέψουν την πλάτη στη διαδικασία. Με βάση τον καθημερινό τύπο μόνο 2.500 έχουν μέχρι τώρα εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους. (σ.σ. ενώ οι δικαιούχοι μετανάστες -πλην των ομογενών ελλήνων- με βάση τις εκτιμήσεις του υπ.εσωτερικών κυμαινόταν στους 60-65.000 περίπου). Όσοι το επιχείρησαν πάντως, συνάντησαν τείχος γραφειοκρατίας αφού τα γραφεία που ήταν επιφορτισμένα με την έκδοση δικαιολογητικών δεν διέθεταν ούτε καν μηχανογράφηση με αποτέλεσμα να σχηματιστούν τεράστιες ουρές με τους υποψήφιους προς εγγραφή να χάνουν την υπομονή τους και να εγκαταλείπουν κάθε προσπάθεια. Ειδικότερα, όπως αναφέρει η εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, μέχρι στιγμής στην Αθήνα 2.000 μετανάστες έχουν προσέλθει και υπέβαλλαν τα χαρτιά τους, στα Τρίκαλα όπου μένουν 3.000 μετανάστες μόνο 30 κατέθεσαν τα χαρτιά τους. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους δήμους της χώρας. Οι μετανάστες που έσπευσαν να καταθέσουν αιτήσεις μέχρι τώρα είναι αυτοί από το Μπαγκλαντές με 540 αιτήσεις, οι Αλβανοί με 453 αιτήσεις και οι Πακιστανοί με 259.
ΙΣΡΑΗΛ: ΠΡΟΣ ΑΠΕΛΑΣΗ 400 ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Κι ενώ πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, πίσω στο Ισραήλ, ετοιμάζονταν η απέλαση 400 παιδιών μεταναστών. Ο υπουργός Εσωτερικών της χώρας Ελι Γισάι, ένας υπερορθόδοξος Εβραίος, υπέρμαχος της μείωσης του αριθμού των ξένων εργατών, δήλωσε πως οι μετανάστες που δεν είναι Εβραίοι αποτελούν κίνδυνο για «την σιωνιστική επιχείρηση». Το πρόβλημα αφορά στην νομική κατάσταση περίπου 1.200 παιδιών μεταναστών για τα οποία η κυβέρνηση αποφάσισε τα εξής: τα παιδιά (περίπου 800) που έχουν ζήσει στο Ισραήλ για περισσότερα από 5 χρόνια, μιλάνε εβραϊκά και πηγαίνουν στο σχολείο θα μπορούν να μείνουν στη χώρα, τα υπόλοιπα όμως που δεν εκπληρώνουν τα κριτήρια θα απελαθούν μαζί με τους γονείς τους!
Σύμφωνα με τους επίσημους αριθμούς οι μετανάστες στο Ισραήλ είναι περίπου 200.000. Οι περισσότεροι προέρχονται από την Αφρική, την Κίνα και τις Φιλιππίνες, ενώ περίπου οι μισοί ζουν στη χώρα αν και η βίζα τους έχει λήξει.
17ο ΚΑΜΠΙΝΓΚ ΤΕΛΟΣ. ΑΡΓΕΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ;;;;
Να μαστε πάλι εδώ... Επιτυχώς έληξε ένα ακόμα κάμπινγκ μας. Με 295 συμμετοχές, αλλά και αξιοσημείωτη παρουσία συντρόφων-συντροφισσών από την Αυστρία, την Ιρλανδία, το Βέλγιο, την Ιταλία, την Κύπρο, την Ολλανδία, την Αμερική. Θα θυμόμαστε... Τις συζητήσεις για την Ακροδεξιά, για τις διαφορές των μεθόδων πάλης αριστεράς και αναρχικών, για τα πνευματικά δικαιώματα και το ίντερνετ, για την διατροφή, για το πως θέλουμε τις πόλεις που ζούμε, για τα εναλλακτικά κοινωνικά μοντέλα (σ.σ. χωρίς διάθεση αδικίας για άλλες συζητήσεις), για το πως παλεύουμε μέσα στα σχολεία. Την διεθνιστική χροιά σε κάθε πτυχή του κάμπινγκ χάρις στους συντρόφους από άλλες χώρες. Την βραδιά με την συναυλία του Σπ.Γραμμένου. Την πρωτότυπη νότα από πολυφωνικά τραγούδια. Το θεατρικό και το τελευταίο μπιτς-πάρτυ. Κι επίσης όσους-ες εθελοντικά έφτιαχναν καφέδες, σάντουιτς και ψήνανε στο μπάρμπεκιου κάθε βράδυ.
Και κάτι που θέλουμε να ξεχάσουμε: τις απίστευτες ορδές μυρμηγκιών που κατάκλυζαν το κάμπινγκ και κάποιων από μας και τις σκηνές μας...