ΑΣΥΛΟ: ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΞΟΔΟ...

Αναδημοσίευση από www.tvxs.gr

Η Ελλάδα, μαζί με τη Δανία και την Ολλανδία, κατατάσσεται στην έκτη θέση των ευρωπαϊκών χωρών που δέχονται τις περισσότερες αιτήσεις ασύλου μεταναστών ανάλογα με τον πληθυσμό, σύμφωνα με στοιχεία του 2010 για το άσυλο, που έδωσε την Τρίτη στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat).

Η Κύπρος δέχεται τις περισσότερες αιτήσεις ασύλου σε σχέση με τον πληθυσμό, (3.600 αιτήσεις ανά εκατομμύριο κατοίκων), σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία. Ακολουθούν η Σουηδία (3.400 αιτήσεις), το Βέλγιο (2.400), το Λουξεμβούργο (1.600), η Αυστρία (1.300) και η Ελλάδα, η Δανία και η Ολλανδία (910 αιτήσεις).

Συγκεκριμένα, το 2010 στην ΕΕ έγιναν συνολικά 257.815 αιτήσεις ασύλου (515 αιτήσεις ανά εκατομμύριο κατοίκων), έναντι 264.000 αιτήσεων το 2009. Οι περισσότερες αιτήσεις προέρχονταν από Αφγανούς (8%), Ρώσους (7%), Σέρβους (7%), Ιρακινούς (6%) και Σομαλούς (6%). Στην ΕΕ εξετάστηκαν συνολικά 222.105 περιπτώσεις αιτήσεων ασύλου, εκ των οποίων απορρίφθηκε το 75%.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, το 2010 δέχθηκε 10.275 αιτήσεις ασύλου (έναντι 15.900 αιτήσεις το 2009). Οι περισσότεροι αιτούντες άσυλο προέρχονταν από το Πακιστάν (27%), τη Γεωργία (11%) και το Μπανγκλαντές (10%). Το 2010 οι ελληνικές Αρχές εξέτασαν συνολικά 3.455 αιτήσεις ασύλου, εκ των οποίων εγκρίθηκαν οι 105 και οι υπόλοιπες απορρίφθηκαν.

Σε απόλυτους αριθμούς, η Γαλλία δέχθηκε τις περισσότερες αιτήσεις ασύλου το 2010, με 51.600 αιτήσεις. Ακολουθούν η Γερμανία (48.500 αιτήσεις), η Σουηδία (31.900 αιτήσεις), το Βέλγιο (26.100), η Μ. Βρετανία (23.700), η Ολλανδία (15.100), η Αυστρία (11.100) η Ελλάδα (10.300) και η Ιταλία (10.100).

Την ίδια ώρα, οι διαδικασίες για την εξέταση των αιτημάτων χορήγησης ασύλου κινούνται με βασανιστικά αργούς ρυθμούς. Από τα 8.803 αιτήματα έχουν εξεταστεί τα 902 κι από αυτά απορρίφθηκαν τα 866.

Εκκρεμούν σε δεύτερο βαθμό άλλες 47.155 υποθέσεις που ίσως πάρουν από δύο μέχρι και τρία χρόνια. Άσυλο δόθηκε μόνο σε 902 μετανάστες, μιλάμε δηλαδή για το σχεδόν «ανύπαρκτο» ποσοστό του 0,55%. Σε 33 άτομα χορηγήθηκε καθεστώς επικουρικής προστασίας, το οποίο διαρκείόμως για δύο χρόνια.

Για το ζήτημα μίλησε στο tvxs, ο Παναγιώτης Δημητράς, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι. Για τον κ. Δημητρά «οι αργοί ρυθμοί σήμερα εξηγούνται και από την εκκρεμότητα 47.000 αιτήσεων». Επισημαίνει όμως ότι «στο ξεκίνημα ήταν αποτέλεσμα συνειδητής προσπάθειας αποτροπής υποβολής αιτήσεων, αποτροπής χορήγησης ασύλου και δικαιολογημένης κρυφής ελπίδας ότι τα αιτούντα άτομα θα έχουν φύγει προς άλλη ευρωπαϊκή χώρα πριν ολοκληρωθεί η εξέταση, ώστε να απορριφθεί για τυπικούς λόγους».

Ο κ. Δημητράς φέρνει ως απτό παράδειγμα την υπόθεση M.S.S και την καταδίκη της Ελλάδας (και του Βελγίου) από τη Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την επαναπροώθηση του Αφγανού πρόσφυγα. «Σημαδιακό είναι πως όσο και να ψάξει η Ελλάδα να βρει τον M.S.S για να του παράσχει όσα δεσμεύθηκε πως θα κάνει σε εφαρμογή της απόφασης του ΕΔΔΑ δεν θα τον βρει πια εδω...», καταλήγει.

Τα αιτήματα ασύλου σε πρώτο βαθμό εξετάζονται από αστυνομικούς στις κατά τόπους Αστυνομικές Διευθύνσεις, που κάνουν και τη σχετική έκθεση. Όταν αυτά απορρίπτονται επανεξετάζονται από επιτροπές, που συγκροτούνται από έναν εκπρόσωπο του υπουργείου Εσωτερικών ή του υπουργείου Δικαιοσύνης, από έναν εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και έναν εκπρόσωπο της Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Όμως, οι ρυθμοί λειτουργίας των επιτροπών αυτών, που άρχισαν να λειτουργούν στις αρχές Φεβρουαρίου, είναι επίσης υπερβολικά αργοί.Είναι χαρακτηριστικό ότι οι παραπάνω επιτροπές έχουν εξετάσει μόνον 157 περιπτώσεις από τα 47.155 αιτήματα που εκκρεμούν εδώ και χρόνια.

Αυτή τη χρονική περίοδο λειτουργούν πέντε δευτεροβάθμιες επιτροπές. Για να ολοκληρωθεί το έργο των επιτροπών για το σύνολο των αιτημάτων θα πρέπει να περάσουν σχεδόν τρία χρόνια. Η διαδικασία όμως δεν τελειώνει εκεί, οι μετανάστες που δεν θα δικαιωθούν μπορούν να απευθυνθούν στα Διοικητικά Δικαστήρια, όπου θα ξεκινήσει άλλη μία χρονοβόρα διαδικασία.