Παραθέτουμε από το http://www.volosblogs.gr/2011/12/19/, αυτούσιο άρθρο του πυρήνα Χρυσής Αυγής Βόλου για την απεργία στην Χαλυβουργία.
"Εδώ και 50 ημέρες παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρον την απεργία που έχει κηρύξει το συνδικάτο των εργαζομένων της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ», ιδιοκτησίας Μάνεση, στον Ασπρόπυργο. Αφορμή της απεργίας είναι το αίτημα της διοίκησης να μειωθούν οι ώρες εργασίας του προσωπικού στις πέντε ώρες την ημέρα από 1η Νοεμβρίου 2011 - 29 Φεβρουαρίου 2012, ώστε να περιορίσει η εταιρεία τις ζημιές της και να μην προβεί σε απολύσεις 180 εργαζομένων. Δεσμευόταν η εταιρεία ότι η μείωση των ωρών και συνεπώς και των αποδοχών, θα ήταν προσωρινή και από 1η Μαρτίου 2012, θα επανερχόταν το προηγούμενο καθεστώς. Το εργοστάσιο του Βόλου έκανε δεκτό το αίτημα και απεδέχθη το πεντάωρο αλλά το συνδικάτο εργαζομένων του Ασπροπύργου απέρριψε κάθε περίπτωση να δεχθεί το αίτημα της εργοδοσίας.Η διοίκηση προχώρησε σε 34 απολύσεις στον Ασπρόπυργο με αποτέλεσμα το κλείσιμο του εργοστασίου από τους απεργούς και σε άλλες 16 στις 6 Δεκεμβρίου. Οι απεργοί απαιτούν να ανακαλέσει ο Μάνεσης τις απολύσεις καθώς και να σταματήσει κάθε συζήτηση για μειωμένο ωράριο. Στο μεταξύ, οι παραγγελίες της εταιρείας εκτελούνται όλες από το εργοστάσιο του Βόλου με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι της Μαγνησίας να απασχολούνται με πλήρες ωράριο.
Η θέση του εθνικιστικού κινήματος σε ένα θέμα καυτό που άπτεται άμεσα της σκληρής καθημερινότητας που βιώνουν εργαζόμενοι και επιχειρήσεις πρέπει να είναι ακριβοδίκαιη και υπεύθυνη προς όλους. Δεν αρνείται κανείς ότι οι ελληνικές Χαλυβουργίες είχαν πολύ μεγάλα κέρδη τα προηγούμενα έτη, εκμεταλλευόμενες τόσο τους Ολυμπιακούς Αγώνες όσο και τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα, κάτι που δεν είναι κατακριτέο καθώς οι επενδυτές στήνουν εργοστάσια για να κερδίσουν και όχι για να χάσουν. Από την άλλη, είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι τόσο το 2009 όσο και το 2010 οι πέντε ελληνικές χαλυβουργίες έγραψαν πολύ μεγάλες ζημιές που ανέρχονται σε 233 εκατομμύρια ευρώ περίπου. Το 2010 οι ζημιές ήταν μειωμένες, καθώς η κατάρρευση της εσωτερικής ζήτησης λόγω της κρίσης, αντισταθμίστηκε εν μέρει από την αύξηση των εξαγωγών, παρ' όλα αυτά το πρόβλημα παραμένει. Η πρόταση της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» προς τους εργαζομένους ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά. Ασφαλώς, είναι απολύτως δυσάρεστο να μειώνονται οι αποδοχές των εργαζομένων, ωστόσο το περιορισμένο χρονικό διάστημα ισχύος του πενταώρου αποδεικνύει ότι η εργοδοσία δεν επιθυμεί να προβεί σε απολύσεις, εν όψει μάλιστα της διαφαινόμενης εντός του 2012 επανέναρξης των έργων κατασκευής στις εθνικές οδούς, που πιθανότατα θα δώσει πρόσθετο αντικείμενο εργασιών στις Χαλυβουργίες.
Το ζητούμενο για τις τοπικές κοινωνίες, τόσο της Μαγνησίας όσο και του Ασπροπύργου, είναι να μην κλείσουν τα εργοστάσια και να μην βρεθεί ο κόσμος στον δρόμο και σε αυτό δεν βοηθούν σε καμία περίπτωση οι αδιάλλακτες φωνές του συνδικάτου του Ασπροπύργου που ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ. Μία σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι ενώ οι εργαζόμενοι του εργοστασίου Ασπροπύργου έχουν επιτύχει να θεωρούνται υπάλληλοι και να δικαιούνται αποζημίωσης απόλυσης βάσει της υπαλληλικής κλίμακας, οι εργαζόμενοι του Βόλου θεωρούνται εργάτες και σε περίπτωση απόλυσης, η αποζημίωσή τους θα είναι βάσει της εργατοτεχνικής κλίμακας, δηλαδή ψίχουλα. Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ όταν επισκέφθηκαν το εργοστάσιο του Βόλου και καλούσαν τους εργαζομένους να μιμηθούν τους συναδέλφους τους του Ασπροπύργου, χαρακτηρίζοντας τους «προδότες» και «αναίσθητους», δεν τους εξήγησαν τι μέτρα έλαβαν από την μεριά τους για να αποκατασταθεί αυτή ή σοβαρή αδικία εντός της ίδιας εταιρείας, που αποτελεί σαφή καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας; Εάν το εργοστάσιο του Ασπροπύργου κλείσει οι εργαζόμενοι θα λάβουν παχυλές αποζημιώσεις ενώ αντίθετα οι εργαζόμενοι του Βόλου θα βρεθούν στον δρόμο απένταροι. Δυστυχώς, παρ' όλο που η διοίκηση της εταιρείας έκανε δεκτά τις τελευταίες ημέρες τα αιτήματα των απεργών και επιθυμεί να ανακαλέσει τις απολύσεις, τίθενται και νέες αξιώσεις που αφορούν ανύπαρκτες προθέσεις της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις και να προωθήσει τις ατομικές.
Είναι προφανές ότι το ΚΚΕ πατάει στην απεργία των χαλυβουργών για να προωθήσει τις ιδεολογικές του αγκυλώσεις περί «ταξικής πάλης», μην υπολογίζοντας το υπαρκτό ενδεχόμενο η «Ελληνική Χαλυβουργία» να κλείσει το εργοστάσιο του Ασπροπύργου, με αποτέλεσμα να χάσουν την δουλειά τους όχι πενήντα αλλά τετρακόσιοι εργαζόμενοι. Ήδη, εντός του εργοστασίου του Βόλου, διακινούνται φήμες ότι εάν παραταθεί η απεργία στον Ασπρόπυργο θα κλείσει το εργοστάσιο Ασπροπύργου και ολόκληρη η παραγωγική δραστηριότητα θα μεταφερθεί οριστικά στον Βόλο. Εάν αυτός είναι ο σκοπός του ΚΚΕ, τότε θα έχουμε την επανάληψη της ιστορίας με την Pirelli, όπου ένα προβληματικό εργοστάσιο ανακοίνωσε την περικοπή 200 θέσεων εργασίας, αντιμετωπίζοντας την οργισμένη αντίδραση του οργανωμένου συνδικάτου, με αποτέλεσμα την οριστική διακοπή των εργασιών και την απόλυση του συνόλου των 1.000 εργαζομένων του. Τότε, ο Ανδρέας Παπανδρέου, που εξέθρεψε τα φαινόμενα ακραίου συνδικαλισμού, φρόντισε να προσληφθούν οι απολυμένοι στο Δημόσιο, τώρα, όμως τέτοια πιθανότητα είναι απλά εκτός πραγματικότητας.
Αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά ότι το ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται ποσώς για την δικαίωση των αγώνων των εργαζομένων αλλά εκμεταλλεύεται τους εργατικούς αγώνες και την οικονομική κρίση για να οξύνει και όχι να αμβλύνει τις κοινωνικές αντιθέσεις. Είναι επιτακτική η ανάγκη ανάπτυξης ενός εθνικιστικού συνδικαλιστικού κινήματος που θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων υπεύθυνα και στιβαρά και όχι υστερικά και θα επιδιώκει τον συμβιβασμό των διαφόρων συμφερόντων προς όφελος εργοδοτών και εργαζομένων.Καλούτσας Αρτέμιος, Πυρήνας Μαγνησίας"
Η θέση του εθνικιστικού κινήματος σε ένα θέμα καυτό που άπτεται άμεσα της σκληρής καθημερινότητας που βιώνουν εργαζόμενοι και επιχειρήσεις πρέπει να είναι ακριβοδίκαιη και υπεύθυνη προς όλους. Δεν αρνείται κανείς ότι οι ελληνικές Χαλυβουργίες είχαν πολύ μεγάλα κέρδη τα προηγούμενα έτη, εκμεταλλευόμενες τόσο τους Ολυμπιακούς Αγώνες όσο και τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα, κάτι που δεν είναι κατακριτέο καθώς οι επενδυτές στήνουν εργοστάσια για να κερδίσουν και όχι για να χάσουν. Από την άλλη, είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι τόσο το 2009 όσο και το 2010 οι πέντε ελληνικές χαλυβουργίες έγραψαν πολύ μεγάλες ζημιές που ανέρχονται σε 233 εκατομμύρια ευρώ περίπου. Το 2010 οι ζημιές ήταν μειωμένες, καθώς η κατάρρευση της εσωτερικής ζήτησης λόγω της κρίσης, αντισταθμίστηκε εν μέρει από την αύξηση των εξαγωγών, παρ' όλα αυτά το πρόβλημα παραμένει. Η πρόταση της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» προς τους εργαζομένους ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά. Ασφαλώς, είναι απολύτως δυσάρεστο να μειώνονται οι αποδοχές των εργαζομένων, ωστόσο το περιορισμένο χρονικό διάστημα ισχύος του πενταώρου αποδεικνύει ότι η εργοδοσία δεν επιθυμεί να προβεί σε απολύσεις, εν όψει μάλιστα της διαφαινόμενης εντός του 2012 επανέναρξης των έργων κατασκευής στις εθνικές οδούς, που πιθανότατα θα δώσει πρόσθετο αντικείμενο εργασιών στις Χαλυβουργίες.
Το ζητούμενο για τις τοπικές κοινωνίες, τόσο της Μαγνησίας όσο και του Ασπροπύργου, είναι να μην κλείσουν τα εργοστάσια και να μην βρεθεί ο κόσμος στον δρόμο και σε αυτό δεν βοηθούν σε καμία περίπτωση οι αδιάλλακτες φωνές του συνδικάτου του Ασπροπύργου που ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ. Μία σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι ενώ οι εργαζόμενοι του εργοστασίου Ασπροπύργου έχουν επιτύχει να θεωρούνται υπάλληλοι και να δικαιούνται αποζημίωσης απόλυσης βάσει της υπαλληλικής κλίμακας, οι εργαζόμενοι του Βόλου θεωρούνται εργάτες και σε περίπτωση απόλυσης, η αποζημίωσή τους θα είναι βάσει της εργατοτεχνικής κλίμακας, δηλαδή ψίχουλα. Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ όταν επισκέφθηκαν το εργοστάσιο του Βόλου και καλούσαν τους εργαζομένους να μιμηθούν τους συναδέλφους τους του Ασπροπύργου, χαρακτηρίζοντας τους «προδότες» και «αναίσθητους», δεν τους εξήγησαν τι μέτρα έλαβαν από την μεριά τους για να αποκατασταθεί αυτή ή σοβαρή αδικία εντός της ίδιας εταιρείας, που αποτελεί σαφή καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας; Εάν το εργοστάσιο του Ασπροπύργου κλείσει οι εργαζόμενοι θα λάβουν παχυλές αποζημιώσεις ενώ αντίθετα οι εργαζόμενοι του Βόλου θα βρεθούν στον δρόμο απένταροι. Δυστυχώς, παρ' όλο που η διοίκηση της εταιρείας έκανε δεκτά τις τελευταίες ημέρες τα αιτήματα των απεργών και επιθυμεί να ανακαλέσει τις απολύσεις, τίθενται και νέες αξιώσεις που αφορούν ανύπαρκτες προθέσεις της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις και να προωθήσει τις ατομικές.
Είναι προφανές ότι το ΚΚΕ πατάει στην απεργία των χαλυβουργών για να προωθήσει τις ιδεολογικές του αγκυλώσεις περί «ταξικής πάλης», μην υπολογίζοντας το υπαρκτό ενδεχόμενο η «Ελληνική Χαλυβουργία» να κλείσει το εργοστάσιο του Ασπροπύργου, με αποτέλεσμα να χάσουν την δουλειά τους όχι πενήντα αλλά τετρακόσιοι εργαζόμενοι. Ήδη, εντός του εργοστασίου του Βόλου, διακινούνται φήμες ότι εάν παραταθεί η απεργία στον Ασπρόπυργο θα κλείσει το εργοστάσιο Ασπροπύργου και ολόκληρη η παραγωγική δραστηριότητα θα μεταφερθεί οριστικά στον Βόλο. Εάν αυτός είναι ο σκοπός του ΚΚΕ, τότε θα έχουμε την επανάληψη της ιστορίας με την Pirelli, όπου ένα προβληματικό εργοστάσιο ανακοίνωσε την περικοπή 200 θέσεων εργασίας, αντιμετωπίζοντας την οργισμένη αντίδραση του οργανωμένου συνδικάτου, με αποτέλεσμα την οριστική διακοπή των εργασιών και την απόλυση του συνόλου των 1.000 εργαζομένων του. Τότε, ο Ανδρέας Παπανδρέου, που εξέθρεψε τα φαινόμενα ακραίου συνδικαλισμού, φρόντισε να προσληφθούν οι απολυμένοι στο Δημόσιο, τώρα, όμως τέτοια πιθανότητα είναι απλά εκτός πραγματικότητας.
Αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά ότι το ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται ποσώς για την δικαίωση των αγώνων των εργαζομένων αλλά εκμεταλλεύεται τους εργατικούς αγώνες και την οικονομική κρίση για να οξύνει και όχι να αμβλύνει τις κοινωνικές αντιθέσεις. Είναι επιτακτική η ανάγκη ανάπτυξης ενός εθνικιστικού συνδικαλιστικού κινήματος που θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων υπεύθυνα και στιβαρά και όχι υστερικά και θα επιδιώκει τον συμβιβασμό των διαφόρων συμφερόντων προς όφελος εργοδοτών και εργαζομένων.Καλούτσας Αρτέμιος, Πυρήνας Μαγνησίας"
*** Παροτρύνουμε τους προσεχτικούς αναγνώστες μας να ρίξουν μια δεύτερη ματιά στις υπογραμμίσεις (είναι δικές μας όχι των συντακτών).
Παρατήρηση πρώτη: κατά την Χρυσή Αυγή ο Μάνεσης είχε δίκιο και η πρόταση του ήταν απολύτως "λογική". Άρα οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας, Βόλου και Ασπροπύργου, έπρεπε αγόγγυστα να αποδεχθούν την 5ώρη εργασία με τη συνακόλουθη μείωση μισθού, γιατί μόνο έτσι θα αποδείκνυαν ότι ...συμπάσχουν με τον δύσμοιρο "πατερούλη-αφεντικό" Μάνεση. Ίσως το ίδιο αγόγγυστα αν η προσφορά τους δεν ήταν αρκετή θα έπρεπε να αποδεχθούν και νέα μείωση ωρών ή ίσως και να δουλεύουν δωρεάν μέχρι ο Μάνεσης να πάρει τα πάνω του;;;
Παρατήρηση δεύτερη: κατά τη Χρυσή Αυγή οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας, Βόλου και Ασπροπύργου, έπρεπε να αποδεχθούν ...την ειλικρίνεια του Μάνεση, πως αυτό θα ίσχυε μόνο ως τον Φλεβάρη... και πως τον Μάρτη όλα θα ήταν όπως παλιά! Και πολύ κακώς θεώρησαν οι εργαζόμενοι πως αν έκαναν πίσω τώρα, αυτό θα έδινε στον Μάνεση την αυτοπεποίθηση να συνεχίσει να "ξηλώνει το πουλόβερ", όπως ακριβώς κάνουν όλοι οι όμοιοι του εργοδότες-καπιταλιστές. Όχι η Χρυσή Αυγή, ξέρει τι λέει, ο Μάνεσης είναι ένας ....τίμιος καπιταλιστής. Τόσο όσο και οι ιδιοκτήτες του ALTER, της Ελευθεροτυπίας, του Νότος, του Λούκισα κ.λ.π. Άλλωστε κι αυτοί τι έκαναν: απλά ζήτησαν από τους εργαζόμενους τους να συμπάσχουν, να κάνουν λίγο υπομονή. Αλλά αγύριστα κεφάλια αυτοί οι εργαζόμενοι... τους ανάγκασαν σε πτώχευση, σε λουκέτα, σε "στρίβειν δια του αρραβώνος"...
Παρατήρηση τρίτη: κατά την Χρυσή Αυγή αφού "οι επενδυτές στήνουν εργοστάσια για να κερδίσουν και όχι για να χάσουν", όταν έρθει αυτή η ώρα που τα κέρδη μειώνονται τότε θα πρέπει να βρούν άλλα "κορόιδα" να πληρώσουν. Και ποιά είναι αυτά;; Φυσικά οι εργαζόμενοι. Κυνική η Χρυσή Αυγή, όχι όμως περισσότερο από τον καπιταλισμό που υπερασπίζεται.
Παρατήρηση τέταρτη: κατά τη Χρυσή Αυγή αυτό που χρειάζονται οι εργαζόμενοι είναι ο εθνικιστικός συνδικαλισμός, που θα επιδιώκει "τον συμβιβασμό των διαφόρων συμφερόντων προς όφελος εργοδοτών και εργαζομένων". Βέβαια εμάς το παραπάνω κείμενο μας θυμίζει ακραίο εργοδοτικό συνδικαλισμό, γιατί ο μόνος που θα είχε όφελος από ΄τις προτάσεις της Χρυσής Αυγής στην περίπτωση της Χαλυβουργίας είναι ο Μάνεσης.
Ξέρει αλήθεια ο κ.Μάνεσης τις υπηρεσίες που του προσφέρει η Χρυσή Αυγή με τις προκηρύξεις της για να τους ανταμείψει;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου