«Δεν φτιάχνουμε μια Ευρώπη φρούριο» βροντοφώναξαν όλοι μαζί οι ευρωπαίοι υπουργοί εσωτερικών λίγο καιρό πριν συζητηθεί η γαλλική πρόταση για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης προκειμένου να εγκριθεί από τους «27» στην σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Οκτώβρη. Το «Σύμφωνο Μετανάστευσης», όπως έχει ονομαστεί, προβλέπει μεταξύ άλλων δυσχερέστερους όρους μετακίνησης εντός Ε.Ε., αυστηρότερα μέτρα με ενίσχυση των συνοριακών ελέγχων, απέλαση μεταναστών κ.ο.κ. Μίλησε κανείς για Ευρώπη – Φρούριο ή είναι δικιά μου εντύπωση;
Οι ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν να ελέγξουν την μετανάστευση όχι για κανένα άλλο λόγο παρά μόνο για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Οι νομιμοποιήσεις των μεταναστών βάσει του «Σύμφωνου» θα πρέπει να υπηρετούν αποκλειστικά τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και όσοι μπαίνουν στην Ευρώπη θα επιλέγονται βάσει του μορφωτικού τους επιπέδου και της εξειδίκευσης τους… Παρόλα αυτά το «Σύμφωνο» προειδοποιεί και επισημαίνει στα κράτη – μέλη να προσέξουν, γιατί η ενδεχόμενη νομιμοποίηση αυτών των ανθρώπων συνεπάγεται συχνά την εγκατάσταση της οικογένειας τους στην χώρα που οι ίδιοι εργάζονται… Είπαμε να εκμεταλλευτούν τις ικανότητες τους όχι να φορτωθούν και τις οικογένειες τους…
Πρόσφατα μάλιστα το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε ρύθμιση που επιτρέπει την επί 18μηνο φυλάκιση σε όσους μετανάστες εισέρχονται παράνομα στην Ε.Ε. και τους απαγορεύει την είσοδο τους σε οποιοδήποτε κράτος μέλος για μια ολόκληρη πενταετία… Βέβαια αν συνεργαστούν με τις εκάστοτε αρχές (το είδος της …συνεργασίας δεν προσδιορίζεται) ενδεχομένως να μην απελαύνονται και θα τους χορηγείται δωρεάν νομική βοήθεια… Αν τώρα η «συνεργασία» αυτή δεν έχει καρπούς στο μέλλον τότε ο μετανάστης θα πρέπει δυστυχώς να γυρίσει στη πατρίδα του. Είπαμε να τους εκμεταλλευτούν και όχι να εκμεταλλευτούνε αυτοί την «φιλοξενία» μας…
Μία από τις βασικές δεσμεύσεις που θα περιλαμβάνει το «Σύμφωνο» θα είναι η διαμόρφωση και εφαρμογή ως το 2010 και το αργότερο έως το 2012, ενιαίας διαδικασίας ασύλου. Μάλιστα συζητήθηκε η συγκρότηση ευρωπαϊκού γραφείου που θα διευκολύνει την ανταλλαγή πληροφοριών και την εξέταση των αιτήσεων ασύλου μεταξύ των κρατών μελών. Με απλά λόγια δηλαδή συντονισμός και ενίσχυση της καταστολής των μεταναστών.
Στα πλαίσια αυτής της συζήτησης ο δικός μας υπουργός εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος συμφώνησε με τη δημιουργία ευρωπαϊκού γραφείου ασύλου και πρότεινε την μόνιμη εγκατάσταση του στον Πειραιά. Ενδεχομένως για να τους πείσει για το εγχείρημα αυτό τους ανέφερε το ποσοστό των αιτήσεων ασύλου που έγιναν δεκτές στην Ελλάδα το 2007 και έφτασε στο 0,55 % (140 στις 25.113 αιτήσεις!!!).
Βασικό μέλημα των «φιλόξενων» ηγετών μας είναι και η ταχεία επαναπροώθηση των αιτητών ασύλου στις χώρες προέλευσης τους (χωρίς βέβαια να εξετάζεται ο λόγος που έφυγαν από εκεί και αν κινδυνεύει μέχρι και η ίδια τους η ζωή τους αν επιστρέψουν στις χώρες αυτές).
Βέβαια προβλέπεται - για να χρυσωθεί το χάπι - να γίνει προσπάθεια υποστήριξης των χωρών απ’ όπου προέρχονται οι πρόσφυγες για να μην χρειάζεται να φεύγουν από τις πατρίδες τους (κανείς όμως δεν εξετάζει το γεγονός ότι είναι οι ίδιοι οι πρόσφυγες που χρειάζονται πρώτα και κύρια υποστήριξη).
Αλλά μέτρα περιλαμβάνουν την υποχρεωτική έκδοση βίζας με βιομετρικά στοιχεία (δακτυλοσκόπηση και των δέκα δακτύλων από την ηλικία των έξι χρόνων). Επίσης, «θωράκιση» των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. με ομάδες ταχείας επέμβασης της FRONTEX (Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τη διαχείριση της επιχειρησιακής συνεργασίας στα εξωτερικά σύνορα). Μάλιστα είναι η πρώτη φορά που γίνεται αναφορά και σε μόνιμη παρουσία του FRONTEX στα σύνορα, ενώ εξετάζεται και η πιθανότητα δημιουργίας σώματος Ευρωπαίων συνοριοφυλάκων.
Τέλος προβλέπεται ο θεσμός του «καταχωρισμένου ταξιδιώτη», ο έλεγχος του οποίου θα διεξάγεται με τη χρήση «αυτόματων πυλών» που θα ταυτοποιούν τα βιομετρικά δεδομένα.
Ωστόσο όλα τα μέτρα ενίσχυσης της φύλαξης των συνόρων για την αποτροπή μεταναστών και προσφύγων, είναι ουσιαστικά καταδικασμένα να αποτύχουν. Όταν κάποιος κινδυνεύει να πνιγεί πάνω σε μια σχεδία στη Μεσόγειο ή να σκοτωθεί από μια νάρκη στον Έβρο, είναι ήδη αρκετά απελπισμένος από ότι άφησε πίσω του. Και η ανάγκη του για επιβίωση είναι πιο ισχυρή από τον όποιο φόβο απέναντι σε κατασταλτικά μέτρα.
Για τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό η στόχευση πίσω από το «Σύμφωνο» Σαρκοζύ είναι η επιβολή συνθηκών απόλυτης ομηρίας όλων των προσφύγων ή μεταναστών που βρίσκονται ή έρχονται στην Ε.Ε., η υπαγωγή τους σε κατώτερη βαθμίδα δικαιωμάτων, η ομογενοποιημένη νομιμοποίηση της υπερεκμετάλλευσης, της καταστολής και των απάνθρωπων συνθηκών ζωής και εργασίας.
Οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να αντιληφθούν πως όσο η κατάσταση αυτή διαιωνίζεται άλλο τόσο δυσχεραίνεται και η δική τους ποιότητα ζωής. Όσο οι μετανάστες δεν θα μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς και με ίσα δικαιώματα άλλο τόσο οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι θα είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν 12 ώρες ημερησίως και 72 ώρες εβδομαδιαίως. Μόνη λύση είναι οι κοινοί αγώνες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Όπως η εκμετάλλευση και η καταπίεση δεν έχουν χρώμα, θρησκεία και πατρίδα, έτσι και οι αγώνες μας δεν πρέπει να έχουν…
Μάριος Κωνσταντινίδης
Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου