Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΠΡΩΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αναδημοσίευση από τα ΝΕΑ
 
Από την Αυστρία και την Αργεντινή έως τη Νότια Αφρική, την Ταϊβάν και τη Νέα Ζηλανδία, υπάρχει ένας γενικός κανόνας για τις παρατάξεις που κινούνται στο φάσμα της άκρας Δεξιάς και ακόμα δεξιότερα: όσο περισσότερο διαχωρίζουν τη θέση τους από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την ιδεολογία των νοσταλγών του Χίτλερ τόσο μεγαλύτερα ποσοστά επιτυγχάνουν. Στην Ελλάδα της 6ης Μαΐου 2012, ο κανόνας αυτός μάλλον δεν ίσχυσε.
«Τα μόνα κόμματα νεοναζί που κατάφεραν μεταπολεμικά να μπουν σε εθνικά Κοινοβούλια είναι το Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα και η Χρυσή Αυγή. Αυτό που συνέβη στη χώρα σας χρήζει ιδιαίτερης προσοχής», λέει ο Κας Μούντε, ένας από τους παγκοσμίως κορυφαίους μελετητές ακραίων πολιτικών παρατάξεων, και ξεκαθαρίζει ότι στους νεοναζί και τους νεοφασίστες δεν περιλαμβάνονται ούτε οι σέρβοι εθνικιστές του Σέσελιτς που έχουν καταλάβει 55 έδρες ούτε το Κόμμα Κέντρου που είχε μπει στην ολλανδική Βουλή παλαιότερα.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στα «ΝΕΑ» ο Μούντε εκφράζει την πεποίθηση ότι τα υψηλά ποσοστά της Χρυσής Αυγής σχετίζονται κατά κύριο λόγο με τα αυστηρά μέτρα λιτότητας. «Η Ελλάδα "χτυπήθηκε" πολύ περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών», λέει από το γραφείο του στο Πανεπιστήμιο DePauw στην Ιντιάνα των ΗΠΑ. Ρόλο στην άνοδο του κόμματος, σύμφωνα με τον Μούντε, έπαιξαν επίσης η κατάρρευση της προηγούμενης κυβέρνησης και η «εικονική», όπως την ονομάζει, συρρίκνωση του ΛΑΟΣ. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε γιατί η Χρυσή Αυγή πέτυχε τέτοια ποσοστά. Κατά τη γνώμη μου, η επιτυχία τους σχετίζεται με την αγανάκτηση σε συγκεκριμένους κύκλους της ελληνικής κοινωνίας. Επιπλέον πιστεύω ότι μέρος αυτών που τους ψήφισαν δεν γνώριζε πόσο ακραίοι είναι, ενώ άλλοι το έκαναν για να διαμαρτυρηθούν. Εχω την εντύπωση ότι εκείνοι που διαμαρτυρήθηκαν δεν πρόκειται να το κάνουν ξανά στις επόμενες εκλογές. Σε γενικές γραμμές βλέπω ότι αρκετοί από αυτούς που τους ψήφισαν θα προτιμήσουν πιο κεντρικά κόμματα την επόμενη φορά», επισημαίνει ο Μούντε που έχει συγγράψει οκτώ βιβλία για τις ακραίες πολιτικές δυνάμεις του δυτικού κόσμου.
 
Το ιταλικό παράδειγμα. Μία από τις τάσεις που έχει προβληματίσει ιδιαίτερα τους αναλυτές είναι η άνθηση των ριζοσπαστικών «λευκών κομμάτων» τα τελευταία 30 χρόνια. Οπως αναφέρουν, η άνοδός τους δεν έχει λάβει χώρα ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες ούτε εκφράζεται με τον ίδιο τρόπο. Η συγκεκριμένη τάση εξηγούσε σε μεγάλο βαθμό τα αυξημένα ποσοστά του ΛΑΟΣ τα προηγούμενα χρόνια και σε πολύ μικρότερο βαθμό την ανάδειξη της Χρυσής Αυγής σε έκτη δύναμη στην ελληνική πολιτική σκηνή την προηγούμενη Κυριακή.
«Οι περιστάσεις στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά ιδιαίτερες και γι' αυτόν το λόγο δεν αναμένω άνοδο των νεοναζί σε άλλες χώρες. Για παράδειγμα, στη Γερμανία όπου υπάρχει το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο μοιάζει στη Χρυσή Αυγή, δεν περιμένουμε υψηλό ποσοστό στο εγγύς μέλλον. Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες», λέει ο Μούντε.
Η μόνη φορά που νεοφασιστικό κόμμα κατάφερε να συγκεντρώσει υψηλά ποσοστά - πέρα από τη Χρυσή Αυγή - ήταν με το Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα που δημιούργησαν οι υποστηρικτές του Μουσολίνι αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις πρώτες εκλογές που συμμετείχε το 1948 έλαβε 2%, ενώ πέντε χρόνια μετά εκτινάχθηκε στο 5,8%. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και οι δύο πτέρυγες του κόμματος πήραν σαφείς αποστάσεις από το φασιστικό παρελθόν «αποκαθιστώντας» ελάχιστα στοιχεία. Γι' αυτό, στο απόγειο της δόξας του το 1972 το Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα έλαβε 8,7% ενώ το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό καταγράφηκε στις εκλογές του 1983 με 6,8%. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν μετασχηματίστηκε στην Εθνική Συμμαχία, απέρριψε ολοκληρωτικά τον φασισμό καθώς και «οποιοδήποτε είδος απολυταρχισμού και ρατσισμού».
«Η Χρυσή Αυγή έχει κάποιες ομοιότητες με νεοφασιστικές ομάδες στην Ιταλία και τη Γαλλία, όπως η CasaPound και η GUD, στις οποίες συναντάται ένας παράξενος συνδυασμός νεοναζί και κακοποιών στοιχείων - η υποκουλτούρα αυτή εντοπίζεται στο φάσμα της Ακροδεξιάς του ευρωπαϊκού Νότου. Βασική διαφορά όμως είναι ότι η CasaPound και η GUD θεωρούνται περιθωριακές οργανώσεις, ενώ η Χρυσή Αυγή κατάφερε να μπει στην ελληνική Βουλή. Ενα γεγονός εντελώς απροσδόκητο», καταλήγει ο Μούντε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: