Αναδημοσίευση από http://www.tvxs.gr/
«Ευχάριστα νέα» πήραν οι απανταχού Ευρωπαίοι ρατσιστές, λαϊκιστές και δεξιοί ριζοσπάστες τις τελευταίες ημέρες. Η επιστροφή του Εθνικού Μετώπου (National Front) του Jean-Marie Le Pen στις γαλλικές περιφερειακές εκλογές, τα μεγάλα ποσοστά για την ιταλική Συμμαχία του Βορρά (Northern League) στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές που έχει ως σημαία την αντι-μεταναστευτική πολιτική καθώς και το προβάδισμα κατά 25% του Κόμματος των Ελευθέρων του ακροδεξιού Geert Wilders μετά την εκστρατεία – δόλωμα κατά του Ισλάμ, είναι λίγα από τα νέα αυτά. Σειρά έχει τώρα η Ουγγαρία.
Στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής, η Ουγγαρία καλείται να αντιμετωπίσει τον μεγαλύτερο πολιτικό σεισμό των τελευταίων 20 χρόνων, καθώς θεωρείται απολύτως βέβαιο ότι το μέχρι τώρα κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα θα σαρωθεί κυριολεκτικά από το κόμμα της εθνικιστικής Δεξιάς των Συντηρητικών του πρώην πρωθυπουργού Viktor Orban, που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις σημειώνει νίκη κατά κράτος. Ο επόμενος πρωθυπουργός, Viktor Orban, που ηγείται του κεντροδεξιού κόμματος Fidesz λαμβάνει ποσοστό πάνω από 60% στις δημοσκοπήσεις, ενώ ορατός είναι ο κίνδυνος πως αν καταφέρει τελικά να εξασφαλίσει τα 2/3 της λαϊκής βούλησης, θα έχει και το δικαίωμα να ξαναγράψει το σύνταγμα της Ουγγαρίας κατά βούληση. Η ψήφος της Κυριακής θεωρείται από πολλούς απάντηση στην τωρινή κυβέρνηση, που κατηγορείται ότι έφερε τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας και στα «δόντια» του ΔΝΤ.
Οι κίνδυνοι όμως δεν περιορίζονται στην επικράτηση του « Fidesz», καθώς και το ακροδεξιό κόμμα Jobbik -που έχει κατά καιρούς διατυπώσει ακραίες αντισημιτικές απόψεις και έχει στρέψει τα βέλη του εναντίον των Ρομά- με κεντρικό σύνθημα της προεκλογικής του εκστρατείας το «Για μια καλύτερη Ουγγαρία», αναμένεται όχι μόνο να κερδίσει έδρες στη βουλή για πρώτη φορά, αλλά ενδέχεται και να αποδειχτεί το δεύτερο σε δύναμη κόμμα.
Η είσοδος του Jobbik στο κοινοβούλιο αναμένεται να εντείνει τα φαινόμενα ρατσιστικής βίας. Στο πλαίσιο του πολιτικού τοπίου που έχει διαμορφωθεί τον τελευταίο καιρό στην Ουγγαρία, φαινόμενα ρατσισμού αποτελούν συχνό φαινόμενο στις γειτονιές της Βουδαπέστης। Την προηγούμενη εβδομάδα μάλιστα ρατσιστές επιτέθηκαν στο σπίτι ενός ραβίνου, ενώ βεβήλωσαν και ένα μνημείο για το Ολοκαύτωμα. Οι Εβραίοι της Ουγγαρίας βγήκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας να διαμαρτυρηθούν για τα 2 περιστατικά, την ίδια στιγμή που οι κοινότητες Ρομά της χώρας εκφράζουν φόβους για το κύμα ρατσιστικής βίας που βλέπουν να τους κυκλώνει σιγά – σιγά.
Δεν είναι λίγοι οι κοινωνιολόγοι και οι πολιτικοί αναλυτές που προβλέπουν έκρυθμη κατάσταση και βλέποντας ότι στενεύουν τα περιθώρια ένταξης τους στην κοινωνία, προτρέπουν τους Ρομά να φύγουν από τη χώρα, φοβούμενοι πως αλλιώς θα καταλήξουν στη φυλακή। Σημειώνεται, ότι αν και απαγορεύεται, το Jobbik διατηρεί μια παραστρατιωτική ομάδα που ονομάζεται «Ουγγρική Φρουρά», τα μέλη της οποίας ντύνονται με φασιστικές στολές και κάνουν περιπολίες στα «γκέτο» των Ρομά.
Η πολιτική στροφή στην Ουγγαρία έρχεται σε μία περίοδο που η ακροδεξιά κερδίζει έδαφος γενικά στην Ευρώπη. Μια πρώτη εξήγηση για τη σημαντική ανάκαμψη της άκρας δεξιάς θα μπορούσε να είναι ότι η απογοήτευση από τις εφαρμοσμένες πολιτικές οδηγεί πολλούς Ευρωπαίους σε ψήφο διαμαρτυρίας. Οι πολιτικοί αναλυτές όμως διακρίνουν ένα πιο σταθερό δόγμα, ιδιαίτερα στη δυτική Ευρώπη που θέλει την εδραίωση της ακροδεξιάς στην πολιτική σκηνή. Όπως παρατηρούν, αν και ο όρος νεοφασισμός χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στις χώρες αυτές, τα κόμματα της άκρας δεξιάς παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις από το φασιστικό ρεύμα της δεκαετίας του ’30 και αποδίδουν τη στροφή αυτή κυρίως στη δυσαρέσκεια από το κίνημα του παραδοσιακού συντηρητισμού. Επίσης, πολλοί πολιτικοί του χώρου αυτού είτε από καιροσκοπισμό, είτε λόγω πεποιθήσεων τείνουν να εκμεταλλεύονται αμφιλεγόμενα ζητήματα, όπως η μετανάστευση, που διχάζουν τις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες με σκοπό να διευρύνουν την εκλογική τους βάση. Αυτό συμβαίνει στην Ολλανδία, την Ελβετία και την Ιταλία.
Η Ουγγαρία όμως και οι νεαρές δημοκρατίες της κεντρικής Ευρώπης είναι διαφορετική περίπτωση... Στην μετα-κομμουνιστική Ευρώπη, φαίνεται πως η απαρχαιωμένη ακροδεξιά ζει και βασιλεύει, σε αντίθεση με τη Δυτική Ευρώπη στην οποία ανθεί η μεταμοντέρνα δεξιά. Έτσι, ενόσω στις πλούσιες κοινωνίες της δυτικής Ευρώπης οι δεξιοί καταβάλλονται από μοντέρνες «φοβίες», όπως πχ η ομοφυλοφιλία και η μετανάστευση, στην ανατολή οι «παραδοσιακές» προκαταλήψεις φαίνεται να είναι «πολύ σκληρές για να πεθάνουν». Στην κεντρική Ευρώπη οι εχθροί είναι ακόμη οι Εβραίοι, οι τσιγγάνοι και οι εθνικές μειονότητες.
Πηγή: Guardian
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου