ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ

Από την Αυγή
Διαστάσεις ορμητικού ρεύματος έχει λάβει η μετανάστευση νέων σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι αναζητούν εργασία και ένα καλύτερο αύριο μακριά από την κοινωνική εξαθλίωση των Μνημονίων. Με την ανεργία άλλωστε τον Ιούλιο να σκαρφαλώνει στο 25,1% και να εκτινάσσεται στο 54,2% για τους νέους έως 24 χρόνων, το εξωτερικό φαντάζει μονόδρομος.

Η ανάγκη των νέων για φυγή αποτυπώνεται πλήρως στα στοιχεία της ευρωπαϊκής πύλης Europass, η οποία αποτελεί το μέσο διαφυγής για τον Έλληνα πολίτη, καθώς είναι συγκεντρωτικός χώρος βιογραφικών απ' όλη την Ευρώπη με τη δυνατότητα αναζήτησης δουλειάς σε άλλο κράτος - μέλος. Ο εργοδότης έχει την ευκαιρία να κάνει σύγκριση των τυπικών και των πραγματικών προσόντων ενός υποψηφίου για πρόσληψη, ώστε να μπορεί να επιλέγει εύκολα αυτόν που έχει τα κατάλληλα προσόντα για τη συγκεκριμένη δουλειά.

Μέσα στο 2012 έχουν συμπληρωθεί πάνω από 115.000 βιογραφικά για αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό και υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος του έτους θα έχουν ξεπεράσει τις 145.000. Σε σχέση με αυτά του 2009, εποχές προ κρίσης, η αύξηση είναι εντυπωσιακή. Τότε υπήρχαν μόλις 32.267 βιογραφικά, δηλαδή παρατηρείται αύξηση που αγγίζει το 450%!

Μάλιστα, μετά το τέλος του καλοκαιριού, όταν παραδοσιακά κορυφώνεται η αναζήτηση εργασίας, αυξήθηκαν σημαντικά και οι προσπάθειες για έξοδο από τη χώρα. Από τα κατά μέσο όρο 11.300 βιογραφικά που συμπληρώνονταν κάθε μήνα, τον Σεπτέμβριο έφτασαν τα 24.854.

Παράλληλα εξίσου ανησυχητικός είναι και ο αριθμός των ενδιαφερόμενων κατοίκων της Ελλάδας που επισκέφθηκαν την ιστοσελίδα προκειμένου να ενημερωθούν για το ευρωπαϊκό βιογραφικό και τις προοπτικές που προσφέρει. Μέχρι και τον Σεπτέμβριο ο αριθμός των χρηστών που πλοηγήθηκαν στον ιστότοπο ανέρχεται στους 173.327, ενώ το σύνολο των ατόμων που τον επισκέφθηκαν από το 2009 μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τους 690.000.

Νέοι με πτυχία αλλά άνεργοι...

Το 58,6% των βιογραφικών που συμπληρώνονται και αποστέλλονται αφορούν ηλικίες έως 30 ετών, δηλαδή τους νέους που τελείωσαν τις σπουδές τους, προπτυχιακές, μεταπτυχιακές, και βγήκαν στην αγορά εργασίας δίχως αποτέλεσμα. Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι οι λιγοστές ευκαιρίες για εργασία που παρουσιάζονται στους νέους, καθώς σε ποσοστό 20,9% δεν έχουν προϋπηρεσία, παρά το γεγονός ότι το 77,8% γνωρίζουν περισσότερες από δύο γλώσσες.

Η απορρόφησή τους στην αγορά εργασίας είναι σχεδόν ανύπαρκτη, ανοίγοντας έτσι την πόρτα της εξόδου για το εξωτερικό. Από τα 115.187 βιογραφικά που έχουν συμπληρώσει στην Ελλάδα, το 47,2% είναι άντρες, έναντι 42,9% γυναίκες (το 10% είναι αδιευκρίνιστο) ενώ το 90% είναι ντόπιοι.

Αντίστοιχη εικόνα παρουσιάζει και ο ιστότοπος του Eures, της πύλης για την ευρωπαϊκή κινητικότητα, στην οποία συμμετέχουν οι δημόσιοι οργανισμοί απασχόλησης (οι αντίστοιχοι ΟΑΕ∆) των χωρών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν σχεδόν 34.000 βιογραφικά από την Ελλάδα, αριθμός τριπλάσιος σε σχέση με το 2010. Όσον αφορά τα επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη ζήτηση, στην κορυφή βρίσκονται οι μηχανικοί και προγραμματιστές συστημάτων, με τους μάγειρες και τους σερβιτόρους να ακολουθούν.

Αυτοί είναι όσοι έχουν υποβάλει βιογραφικό στην Ε.Ε. μόνο. Η εικόνα είναι λιγότερο σαφής αριθμητικά για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι διαμορφώνεται ένα νέο μεταναστευτικό ρεύμα, πρωτοφανές από την εποχή του '60 και '70. Πρόκειται κυρίως για εκροή επιστημόνων και ειδικευμένου εργατικού δυναμικού, οι οποίοι ως επί το πλείστον κατευθύνονται, πέραν της Ε.Ε., σε χώρες όπου ήδη υπάρχουν μεγάλες ελληνικές κοινότητες και δέχονται ακόμα μετανάστες: στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία και τον Καναδά.

Μάχη για μία θέση στο εξωτερικό

Την ίδια στιγμή εργασία στο εξωτερικό αναζητούν ολοένα και περισσότεροι Έλληνες γιατροί και νοσηλευτές οι οποίοι φεύγουν από τη χώρα με προορισμό κυρίως ευρωπαϊκές χώρες. «Το ενδιαφέρον είναι τεράστιο, κάθε μήνα λαμβάνουμε περίπου 150 αιτήσεις. Το εντυπωσιακό μάλιστα στοιχείο είναι ότι δεν έχουν στείλει βιογραφικά μόνο νέοι επιστήμονες αλλά και καταξιωμένοι και χρόνια διακεκριμένοι γιατροί» λέει στην «Α» της Κυριακής η Σουσάνα Κάλφα, υπεύθυνη για την υπηρεσία συμβουλευτικής Atlas Consulting.

Οι προσλήψεις μέσω της εταιρείας καλύπτουν θέσεις σε Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο και Βέλγιο. «Το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον έχουν δέκα χρόνια προϋπηρεσία καθώς οι συνθήκες εργασίας και κυρίως οι μισθοί που έχουν εξαθλιωθεί, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, τους αναγκάζει να ζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό. Δυστυχώς οι θέσεις δεν φτάνουν για όλους».

Από τα 436 ευρώ της Ελλάδας, στα 2.000 ευρώ της Ολλανδίας...

Ο Γιώργος Μελισσουργός είναι ένας από τους χιλιάδες νέους ανθρώπους που αναγκάζονται να φύγουν από την Ελλάδα λόγω του εργασιακού μεσαίωνα που επικρατεί. Προορισμός, η Ολλανδία. «Τον Μάιο τελείωσα το στρατό και παραδόξως έπιασα κατευθείαν δουλειά. Πήγα σε μία εταιρεία που έκανα πρακτική όσο ήμουν φοιτητής, καθώς με ήξεραν και τους ήξερα. Ξεκίνησα να δουλεύω αλλά δυστυχώς δεν με προσέλαβαν ως μηχανολόγο μηχανικό αλλά με απλή σύμβαση υπαλλήλου γραφείου. Δηλαδή έπαιρνα 436 ευρώ, αντί για 1.300 που προβλέπει η σύμβασή μου», λέει ο Γιώργος περιγράφοντας το χρονικό των εξελίξεων.

Τις επόμενες μέρες ετοιμάζεται να αναχωρήσει για την Ολλανδία, με καθαρό μισθό γύρω στα 2.000 ευρώ. Έναν μισθό για να ζήσει αξιοπρεπώς, όπως επισημαίνει. "Αφήνω πολλά πράγματα πίσω μου, αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Η Ελλάδα είναι κρεματόριο για τον εργαζόμενο. Ακόμα δεν έχουν αντιληφθεί ότι υπάρχει κίνδυνος να φύγει όλο το δυναμικό προσωπικό».

«Θέλω να ζήσω στην Ελλάδα, αλλά δεν μπορώ...»

Τον δρόμο της ξενιτιάς πήρε και ο Γιώργος Μπασκώζος, ο οποίος κάνει το διδακτορικό του στο Λονδίνο. «Στην Αγγλία είμαι ανεξάρτητος, ζω με αξιοπρέπεια, κάτι που στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Προφανώς και θα έμενα ασυζητητί αν μπορούσα, θα ήθελα να ζήσω στη χώρα μου αλλά δεν μπορώ...» λέει στην «Α» της Κυριακής.

Δεν είναι άλλωστε μόνος. Η ελληνική κοινότητα του Λονδίνου διαρκώς μεγαλώνει. «Όπου και να γυρίσω το κεφάλι μου βρίσκω Έλληνες. Ο κουρέας μου είναι από τη Θεσσαλονίκη ενώ στην καφετέρια όπου συχνάζω δουλεύει μία Ελληνίδα. Μέχρι και κοινότητες του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε δημιουργήσει. Το πιο συγκλονιστικό όμως το βλέπεις στις μεγάλες γιορτές, Χριστούγεννα και Πάσχα, όπου στο αεροδρόμιο γίνεται το αδιαχώρητο από Έλληνες» περιγράφει ο Γιώργος.

Δεν είναι όμως όλα ρόδινα στο Λονδίνο καθώς οι Έλληνες, όπως και οι υπόλοιποι ξένοι, βιώνουν τον ρατσισμό. «Υπάρχει ένα κυνήγι μαγισσών, τον ξένο τον βλέπουν με μισό μάτι. Μου έτυχε περίπτωση που δεν κατάφερα να νοικιάσω σπίτι επειδή ήμουν Έλληνας». Παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν, ο ίδιος δηλώνει ευχαριστημένος με τη ζωή στην Αγγλία και αποκλείει, τουλάχιστον για την ώρα, το ενδεχόμενο επιστροφής στη χώρα μας.