ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΙΣΛΑΜ

Αναδημοσίευση απο Ελευθεροτυπία

Οταν το 2000 το ακροδεξιό κόμμα του Γεργκ Χάιντερ στην Αυστρία σχημάτιζε κυβέρνηση συνεργασίας, προβάλλοντας την αντιμεταναστευτική και κυρίως αντιμουσουλμανική του ατζέντα, η Ευρωπαϊκή Ενωση «ντροπιασμένη» απομόνωσε τη χώρα, διαχωρίζοντας τη θέση της. Στη δεκαετία που μεσολάβησε, η Ευρώπη όχι μόνο ξεπέρασε την αποστροφή της σε τέτοια φαινόμενα αλλά στρέφεται όλο και περισσότερο προς αυτά.

Οι τοπικές εκλογές της περασμένης βδομάδας στην Αυστρία, όπου ο ακροδεξιός υποψήφιος δήμαρχος της Βιέννης αύξησε κατά 12,4% τη δύναμή του, είναι το πιο πρόσφατο κομμάτι σε αυτό το ευρωπαϊκό παζλ. Είχε προηγηθεί η πρωτοφανής εκλογική εκτόξευση των ακροδεξιών στην Ολλανδία, τη Σουηδία, τη Βρετανία και η σημαντική άνοδός τους σε Δανία, Νορβηγία, Λετονία, Σλοβακία, Τσεχία και Ουγγαρία.

Την ίδια περίοδο, οι κυβερνήσεις στη Γαλλία, το Βέλγιο και σύντομα την Ολλανδία απαγόρευσαν τη μαντίλα σε δημόσιους χώρους, μια πολιτική στην οποία προσανατολίζονται η Ισπανία και η Αυστρία. Πολίτες στην Ελβετία, τη Δανία και τη Γερμανία έχουν επανειλημμένα απαιτήσει τη μη κατασκευή νέων μιναρέδων στους χώρους λατρείας των μουσουλμάνων, όπου μαζί με τη μαντίλα αποτελούν τα «εμφανή» ισλαμικά σύμβολα. Τι είναι τελικά αυτό που φοβούνται οι Ευρωπαίοι και εκφράζεται μέσα από τις θέσεις των ακροδεξιών, στους οποίους παραχωρούν τρομακτική πολιτική δύναμη με την οποία μετέχουν ή στηρίζουν κυβερνητικά σχήματα;

Η απάντηση κρύβεται πίσω από ένα τεράστιο κύμα ισλαμοφοβίας που σαρώνει τα τελευταία χρόνια την Ευρώπη και έχει ξεπεράσει ακόμη και αυτό στις ΗΠΑ. «Η Ευρώπη φοβάται ότι το ισλάμ θα μεταβάλει την πολιτισμική ταυτότητά της. Χώρες όπως η Δανία, που μέχρι πριν από μερικά χρόνια είχε αποκλειστικά λευκούς χριστιανούς κατοίκους, σήμερα κατακλύζονται από μελαχρινούς μουσουλμάνους» εκτιμά ο Μουγκντεντάρ Κχαν, καθηγητής αραβικών και ανατολικών σπουδών στο πανεπιστήμιο Ντελάγουερ. «Η ισλαμοφοβία στις ΗΠΑ είναι επιφανειακή και προσωρινή, σε αντίθεση με την Ευρώπη όπου έχει βαθιές ρίζες εξαιτίας των πολεμικών συγκρούσεών της με τον μουσουλμανικό κόσμο σε προηγούμενους αιώνες» υποστηρίζει ο καθηγητής.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση υπολογίζει ότι στη Γηραιά Ηπειρο ζουν σήμερα 14 εκατομμύρια μετανάστες (το αμερικανικό ΥΠΕΞ τους ανεβάζει σε 20-30 εκατομμύρια), οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μουσουλμάνοι. Το 1950 ήταν μόλις 800 χιλιάδες. Κάθε χρόνο περίπου ένα εκατομμύριο μουσουλμάνοι μπαίνουν στην Ευρώπη αναζητώντας δουλειά. Σε μια ήπειρο όπου οι κάτοικοί της γερνούν και δεν αναπαράγονται αρκετά (έως το 2050 ο ευρωπαϊκός πληθυσμός θα έχει μειωθεί κατά 40 εκατομμύρια), κάθε μουσουλμάνα γεννά κατά μέσον όρο οκτώ παιδιά. Στα επόμενα 40 χρόνια ο μουσουλμανικός πληθυσμός θα αποτελεί το 20% της Ευρώπης.

Η «πόρτα του ευρωπαϊκού κάστρου» άνοιξε στις αρχές του 1960, όταν η μεταπολεμική Γερμανία αναζητούσε φτηνά εργατικά χέρια για την βιομηχανία της. Εκατομμύρια Τούρκοι της Ανατολής, που υποτίθεται «θα επέστρεφαν σπίτια τους όταν θα τελείωνε η δουλειά», δημιούργησαν ολόκληρες κοινότητες με διαφορετική κουλτούρα και θρησκεία χωρίς ουδέποτε να ενσωματωθούν πλήρως στη χώρα που τους φιλοξενούσε.

Το ζήτημα της αφομοίωσης μουσουλμάνων μεταναστών αποτελεί πλέον το πιο «καυτό» σημείο συζήτησης στην Ευρώπη. Οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Βρετανίας έχουν συστήσει εδώ και χρονιά οργανώσεις όπως το Muslim Council of Britain και French Council of the Muslim Faith προς αυτή την κατεύθυνση με χαμηλά ποσοστά επιτυχίας. Μια εξήγηση είναι ότι οι μουσουλμάνοι δεν είναι παντού ίδιοι. Οι Τούρκοι της Γερμανίας, για παράδειγμα, ελάχιστα κοινά στοιχεία έχουν με τους Βορειοαφρικανούς της Γαλλίας. Το δεύτερο σημείο είναι ότι δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τα κοινά. Από το 92% των μουσουλμάνων που έχουν δικαίωμα ψήφου στη Γαλλία μετά βίας ψηφίζει το 30%.

Σε μια Ευρώπη που αποστασιοποιείται όλο και περισσότερο από τη χριστιανική της πίστη, τα ισλαμικά σύμβολα ξεφυτρώνουν παντού. Σύμφωνα με το διεθνές κέντρο δημοσκοπήσεων Gallup, για το 51% των Ευρωπαίων η θρησκεία δεν σημαίνει τίποτα ενώ μόνο το 20% δηλώνουν πιστοί. Στη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Σουηδία, τη Βρετανία και τη Δανία το ποσοστό αυτό μόλις που αγγίζει το 10%. Μπορεί λοιπόν η ισλαμική κουλτούρα να καταπιεί την ευρωπαϊκή;

Το 62% των Γάλλων πιστεύει ότι οι αξίες του ισλάμ έρχονται σε αντίθεση με αυτές της Ευρώπης ενώ απόψεις όπως «το ισλάμ είναι εμπόδιο στην ελευθερία» ή «είναι μια κατώτερη θρησκεία» εκφράζονται όλο και περισσότερο από τους Ευρωπαίους. Στη Δανία η οργάνωση «Τέλος στην ισλαμοποίηση της Ευρώπης» πιστεύει ότι «το ισλάμ είναι η μεγαλύτερη απειλή για την κοινή λογική». Ο πραγματικός ωστόσο κίνδυνος είναι η έλλειψη μόρφωσης των μουσουλμάνων μεταναστών δεύτερης γενιάς, κυρίως γυναικών, και το μεγάλο ποσοστό ανεργίας και φτώχειας. Ερευνα του βρετανικού πανεπιστημίου Ντάρχαμ σε 11 ευρωπαϊκές πόλεις έδειξε ότι το όνειρο των μεταναστών δεν είναι να διασπείρουν την ισλαμική πίστη τους στην Ευρώπη, αλλά μια δουλειά και ένα σπίτι.